To nowa 30-tomowa seria wydana przez wydawnictwo Elipsa. Pierwszą częśc "Kot który czytał wspak" Lilian Jackson Braun mieliśmy okazję zobaczyc w ostatnim niedzielnym wydaniu "Gazety Wyborczej".

Książka nie jest zła, ale nie spodobała mi się szczególnie. Prawdziwa kryminalna akcja pojawiła się w zasadzie dopiero w dwóch ostatnich rozdziałach... W związku z tym mam wątpliwości, czy można nazwac tę książeczkę (tak, książeczkę) kryminałem.

"Najwiekszy hit od czasu Agaty Christie"- tak jest napisane na okładce. Więc przeczytałam. I się zawiodłam. Nie można nawet tych książek porównywać. "Kot który czytał w spak" to jeden z najnudniejszych "kryminałów" jakie kiedykolwiek przeczytałam. Może nastepne tomy będą ciekawsze ale ten to moim zdaniem totalny niewypał...

Przychylam się do wypowiedzi poprzednika. Tyle, że podziwiam Twoją wytrzymałość. Ja przeczytałem jeden rozdział i postanowiłem dać sobie spokój. Strasznie to płytkie i głupawe. Nie zamierzam kupować kolejnych tomów. Jak wogóle można to porównywać do Aghaty?! Jeśli ktoś kupi kolejny tom, to niech napisze, czy poziom się trochę podniósł, to może spróbuję ponownie

Ej, trochę przesadzacie. Do Agaty się nie umywa rzeczywiście, ktoś kto od książki oczekuje galopującego jak gazela tempa akcji się zawiedzie, ale aż tak zła i nudna nie jest. Miłośnik sfery obyczajowej znajdzie tu dla siebie coś ciekawego. Życie dziennikarza, któremu każą pisać o sprawach, o których nie ma pojęcia, kota, który pomaga swojemu panu rozwiązywać zagadki, życie w światku artystycznym i różne takie drobne sprawy amerykańskiej codzienności z końca ubieglego wieku. Przeczytałam dwa tomy i dosyć mi się podobały.

A mnie to jakoś wciągnęło. Może dlatego, że zwykle nie czytam kryminałów. Było dosyć ciekawe i dobrnęłam do końca. Nadziwiłam się trochę nad sztuką, dziennikarstwem i tym podobnym. Nie wiem, czy to było wiarygodne, bo pewnie nie, ale miło się czytało, a to najważniejsze.
Ps: Tylko pierszy tom poznałam i nie wiem, czy dalej się coś zmieniło.

Przeczytałam pierwszy tom podczas wakacji, leżąc na plaży. Muszę przyznać, że w tym celu nadaje się znakomicie. Zupełnie nie przeszkadzało mi, że panująca dookoła wrzawa mnie rozprasza, gdyż wątek kryminalny (jeśli w ogóle można o nim mówić) był mało skomplikowany, a pojawił się dopiero w drugiej połowie książki. Jednak gdybym miała przeczytać to w domu prawdopodobnie nie dałabym rady. Ogólnie: nie najgorsza książka, ale Agatha Christie to to nie jest.

MNie się niestety nie podobało. Wątku kryminalnego nie odnalazłam, ponieważ moje oczy nie ujrzały drugiej połowy książki. Moim zdaniem po pierwsze primo - porównywanie Braun do Christie jest niesprawiedliwe i dla tej ostatniej zdecydowanie krzywdzące. Po drugie primo - książka nie ma dla mnie nistety wartosci merytorycznej. A po trzecie primo (Ultimo!) - W książce tej popełniona została najwieksza zbrodnia przeciwko czytelnikowi, książka ta jest bowiem nudna.