Szczerze mówiąc, to uważam, że "Dzika kaczka" jest zbyt wcześnie nakazana do przeczytania (poniekąd lektura szkolna). Dlaczego? Otóż, podobnie jak mnie, również wielu moim rówieśnikom nie przemówiła wówczas jakoś do wyobraźni, przeczytaliśmy, bo musieliśmy. Ponownie przeczytałem "Dziką kaczkę" jakieś pół roku temu. Po kilkunastu latach od pierwszego spotkania z tą książką, teraz w pełni ją zrozumiałem. Co do samego stylu pisania Ibsena, to przyznam, że nie jest trudny w odbiorze, ale tak jak podkreślałem na wstępie, tylko od pewnego wieku. Oczywiście nie można generalizować i absolutnie nie zniechęcam nikogo do czytania. Czy mnie się podobała? Myślę, że tak, a dowodem na to jest choćby powtórne sięgnięcie do niej.

Serdecznie polecam książkę Ibsena pt. "Podpory społeczeństwa". Jest to lektura, po której Ibsen został okrzyknięty prekursorem dramatu 4 ścian, na którym później wzorowała się Gabriela Zapolska pisząc "Moralność pani Dulskiej". Akcja rozgrywająca się w małym, zamkniętym pomieszczeniu jest mimo pozorów akcją bardzo dobrze rozbudowaną i dynamiczną. Pozdrawiam i polecam.

Jeśli chodzi o "Dziką kaczkę", to zgadzam się z buczo11. Ja też przeczytałam ten dramat za wcześnie i - chociaż wiedziałam, "o co w nim biega" - nie zrobił na mnie takiego wrażenia, jak kilka lat później, gdy ponownie sięgnęłam po tę książkę.

IMHO w życiu raczej nie można kierować się bezwzględną prawdą, bo - prędzej czy później - wyrządzi się komuś krzywdę (co najmniej). I to pokazuje sztuka Ibsena. W takim świecie, w takim społeczeństwie, w jakim żyjemy - czasem trzeba wybrać tzw. "mniejsze zło". Co oczywiście nie nastraja optymistycznie...

Jeden z moich ulubionych cytatów pochodzi właśnie z "Dzikiej kaczki":

Apropos, panie Werle junior, niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem "ideały".
Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.

Nie czytałam zbyt wielu dzieł Ibsena, jednak zgadzam się, że "Podpory społeczeństwa", czy "Moralność pani Dulskiej" to dramaty, do których warto zajrzeć. Polecam również "Upiory" i "Dom lalki". Szkoda, że nie jest nam dane oglądać Eleonory Duse wcielającej się w role ibsenowskich bohaterek, podobno była do nich stworzona.

Hej,
to absolutnie autor, którego każdy powinien znać, gdyby nie przymus lektur szkolnych wielu nie sięgnęłoby, a dziś obawiam się, że i tak nie sięga. Obrazki, muzyka, gry... Nie są to łatwe lektury i faktycznie warto do nich zajrzeć później, wiele rzeczy się dopiero dostrzega i rozumie z czasem. "Dzika kaczka" - to był początek fascynacji...