Czuję się jak pies... jak pies
zgnojony, zniszczony
w tym pełnym obok kwiecia świecie
i ona obok mnie
brak, brak słów aby to wszystko wyrazić
co narobiłem, mój ostry język
żałuję, żałuję za wszystko żałuję
ale za późno, późno...
late...late sorry
koniec, zmiażdżenie
śmierć.....-słowo
które chłodem bije we
wszystkich językach
śmierć,
serce boli, nie umiem, nie umiem umrzeć
koniec, koniec tych gniotów
z głębi mego serca
które jest wielką raną...

26.10.2007

Ciekawy aczkolwiek przygnębiający.

hmmm...dosyć ciekawa kompozycja, faktycznie trochę przygnębiająca. Początek znakomity, środek słabszy - nie podoba mi się to miejsce:

"...ale za późno, późno...
late...late sorry
koniec, zmiażdżenie..."

podczas czytania wybiło mnie z rytmu. Końcówka już jest ok. Nieźle!

RafalS ma same przygnębiające wiersze. Ja rozumiem, że zawód miłosny, aczkolwiek ta śmierć i angielski w wierszach jest troszkę nie ...nie pasuje (tak chyba to można powiedzieć).
Po za tym tylko on tu piszę. Dlaczego nikt inny nic nie stworzy?