tez przeczytalam wszystkie czesci... pierwszymi 3 bylam zachwycona... za to z kazda nastpna motyw Kahlan-Richard i ich wieczny "pech" zaczal mi przypominac conajmniej mode na sukces... juz nie wspominajac, ze pozostale czesco stracily na dynamice, a akcja stala sie po prostu nuzaca... liczylam, ze akcja z powrotem sie rozwinie i kij... szkoda, bo "Pierwsze Prawo Magii" bylo pierwsza ksiazka fantasy jaka przeczytalam i dzieki ktorej zakochalam sie w fantastyce. mam nadzieje, ze pan Goodkind sie nawroci i napisze jeszcze cos swiezego, a biedna Kahlan i Richard zaznaja spokoju...

pozdrawiam

Tak czytając wasze wypowiedzi, zaczynam się obawiać co będzie dalej Jestem obecnie w trakcie czytania piątego tomu i zdaję sobie sprawę, że jak na razie robi się coraz gorzej. Pierwsze tomy czytało się super, nie mogłam się oderwać. A Duszę Ognia to już od miesiąca męczę, a po drodze zdążyłam przeczytać kilka innych książek. Trzeba przyznać, że ostatnie tomy z tych, które czytałam coraz bardziej się "ciągną". Po za tym czytam je w formie papierowej i muszę przyznać, że takiego rozmiaru książki (gruuube) są niewygodne. Chyba się przerzucę na czytanie reszty serii w formie ebooków

A jak wam się spodobał koniec..bałam się że zawiodę się na ostatniej części ...że nie spodoba mi się zakończenie..jak zdążało mi się z wieloma sagami... ale nie w tym przypadku... Od początku do końca trzyma w napięciu pozwala zastanowić się nad sensem życia dobra i zła... ta Saga warta przeczytania!!! polecam

Po zakończeniu odczuwam pewien niedosyt. Ciekawi mnie jak wygląda ten nowy stworzony świat bez magii, może Goodkind dopisze jeszcze jakieś krótkie powieści bo wciąż nie jest to dokończony wątek.
P.S. Czy znalazł ktoś z was co się stało ze smoczycą Scarlet?

Niekończąca sie opowieść fantasy... Moim skromnym zdaniem Cykl miecz prawdy warto przeczytać ale tylko to mniej wiecej 5 tomu. W dalszych tomach miałem wrazenie ze autor na siłe tworzy fabułe, przygody które przezywają główne postacie nei są juz tak wciągające jak kiedy... moze to jest spowodowane tym iz juz jestem za stary na tego typu fantasy

Uff,skończyłem "Spowiedniczkę".Nie było tak źle,szczególnie w drugiej części tomu. Oczywiście,Goodkind się niesamowicie powtarza,ale czyni to jużchyba od trzeciej części,a im więcej napisał,tym więcej ma ,rzecz jasna,do przypomnienia. W sumie dobrze chyba,że skończył, ten powtarzający się w kazdym tomie schemat,kiedy Richard likwidował jedno zagrożenie,po to aby w nastepnym tomie pojawiło się nowe Strasznie Wielkie Niebezpieczeństwo,był już trochę nudnawy. [spoiler]Bardzo optymistyczne zamknięcie sagi to jednak ewidentne pójście nałatwiznę z niektórymi wątkami, jak np. Nicci,której dotychczasowe dylematy nagle przestają być ważne....[/spoiler]

Edycja Kella:
Może by tak nie spojlerować, hm?

Zachwycałam się Terrym Goodkind'em w liceum - przeczytałam 8 tomów i jestem zachwycona! Niestety teraz nie mam czasu przeczytać dalszych części -bo a to coś na studiach, a to coś, i mimo iż mam kupione wszystkie tomy jakie do tej pory wyszły nie mam kiedy na spokojnie się za nie zabrać. Goodkind pisze fajnym językiem, nigdy nie miałam zastrzeżeń. Uwielbiam Richarda!!!Po porstu go kocham!mój ulubiony moment to ten , kiedy wskakuje na stół, jedzie jak po bandzie z gostkami, co oczernili (delikatnie powiedziawszy) Kahlan i i tym swoim mieczem - w elegancki sposób ich rozwala! no powalające to było dla mnie! Uff a ten jego pomnik co to go zrobił?W pokoju bym sobie taki postawiła..... Oby jak najwięcej takich książek!

Przeczytałem jednym ciągiem od "Nadziei pokonanych" do "Pożogi" i przedawkowałem. Miałem goodkindowstręt. Teraz trochę mi przeszło, właśnie ściągnąłem "Fantoma" i czekam na polską wersję "Spowiedniczki" jako, żę języka angielskiego "nie posiadam" a cykl pasuje zakończyć, bo mimo dłużyzn był w porządku.

Spowiedniczka jest taka sobie. Zakończenie nie jest zaskakujące, ale czemu się dziwić... Moim zdaniem Goodkind już na siłę pisał ten ostatni tom. Wprawdzie nie żałuję wydanej kasy na Spowiedniczkę, ale pewien niedosyt pozostaje. Może autor zostawił sobie furtkę do kolejnej książki, a nawet może i kolejnej serii.

jestem juz po wszystkich tamach, wiec muszę powiedzieć, że cała seria zasługuje na przeczytanie - jest tam coś dla wszystkich, którzy zdecydują sie sięgnąć. dla nastolatków przygoda, dla starszych przemyslenia nad prawami magii, których temat przewija się przez całą serię. Polecam i zachęcam.

Rozpocząłem ten wątek, więc czuję się zobowiązany zabrać skromny głos po lekturze Spowiedniczki. Większość sag a seria Miecz Prawdy do tej formy literackiej bez wątpienia należy, staje się w pewnym momencie trudna do opanowania pod względem wątków i chronologii akcji, zarówno dla autora jak i czytelnika. Przykłady można by mnożyć ale może to dobry temat na osobny wątek np. Za i przeciw powieściom rzeka , lub coś w tym rodzaju. Wracając jednak do Goodkina i Spowiedniczki to temat się wyczerpał i trzeba było postawić w końcu ostatnią kropkę. Autor wyraźnie wszystkim dał do zrozumienia, że nic więcej o Richardzie Cypherze nie przeczytamy. Z jednej strony szkoda a z drugiej to chyba i dobrze - bo końcówka powieści robiła się faktycznie coraz bardziej mdła z przewidywalną akcją i całkowitym brakiem napięcia. Kulminacyjna scena w pałacu w Dahrze nie poraziła czymś co zmroziłoby krew w żyłach czytelnika. Nie chcę oczywiście nikogo zniechęcać bo Spowiedniczkę trzeba przeczytać i samemu ocenić. Ja w każdym razie dziękuję Panu, Panie Goodkind i niecierpliwie czekam na coś NOWEGO!

Poniewaz jestem zwolennikiem czytania calych cykli na raz, od razu za jednym podejsciem urzadzilem sobie uczte z Miecza Prawdy. Cykl przedni (ale momentami nudzi, o tym za chwile) z dosc dziwnym jak dla mnie systemem walki i magi, podsycany watkiem milosnym. Troche w nim malo walki jak dla mnie (a jezeli jest to zdawkowe ilosci), natomiast potyczki przenosza sie na zupelnie nowa plaszczyzne, mianowicie na zmagania glownego bohatera ze swiatem (dlubanie przy posagu przez cala ksiazke- mimo ze nudne daje do myslenia).

Momentami wydawalo mi sie ze Goodkind nawiazuje w swoich ksiazkach do komunizmu i kolektywizmu, wyrzucajac z siebie tony przemyslen na temat otaczajacego swiata.. co moim zdaniem jest zabiegiem zupenie nie na miejscu, ba, nudnym i nieciekawym

Co do samego cyklu Miecz prawdy, tak jak napisal maniek0905 ksiazeczki fajne do okolo 5tego tomu, potem wieje straszna nuda, na szczescie sytuacja torszke sie poprawia przed "Pożoga", co do Fantoma to jeszcze nie wiem bo sie zabieram do przeczytania.

Reasumujac, jak masz duuuzo wolnego to mozesz sprobowac podejsc do Miecza prawdy, i niech cie nie zrazi poczatkowy zupelny brak akcji, sytuacja sie zmieni gdzies w okolicach 1/2(?) pierwszego tomu

Przeczytałem Spowiedniczkę. Jak dla mnie, zakończenie jest tragiczne - o klasycznym nabijaniu wierszówki nie ma co wspominać, to u Goodkinda norma

Przeczytałem tylko jedną książkę Goodkina, "Pierwsze Prawo Magii" i uważam go za jednego z najgorszych pisarzy, niemam pojęcia jakim cudem wydali niedość że jego pierwszą książkę ale aż 8?! Pierwsze Prawo Magii jest przydługawe, opiera się na nieprawdopodobnych motywach, nietylko pokrewieństwa ale spotkań, nieprawdopodobnego szczęścia głównego bohatera, nagromadzenia niewiadomo jakich supermocy, generalnie autor stworzył taką niedopokonania "marysue", nikomu nie życzę marnoania czasu na tą pozycje.

Mam takie pytanie...wręcz prośbę. Poszukuje definicji wszystkich praw magii zawartych w sadze miecza prawdy. Obecnie znalazłem 3...wiem, ze jest ich więcej i pewnie je poznam wraz z zagłębianiem się w fabułę kolejnych tomów. Ale może jednak jest jakiś śmiałek, który wyprzedził mnie w tym czynie i jest w stanie podać mi definicję wszystkich prawd magii.

hmmm piszcie do mnie na e-maila : pawel_zieba5@o2.pl