Zatańczyłam z wonią kwiatów
w cichą, zimową noc.
Opętało mnie tango czerwonych róż.

W zwiewnej sukience z białych lilii
tańczyłam po niebie chmur i burz.

I patrzył na mnie księżyc
blady wśród zimowych zórz

Patrzył jak tonę w kwiatach,
kiedy wszystko spowija mróz.

Piękny opis zimy:D ciekawe rozmieszczenie rymów. Same rymy dość proste ale sie nie czepiam bo sam mam z tym kłopot:) Bardzo dobra wymowa i przenośnie. Podoba mi się chociaż nie umiem tańczyć:D

wiersz ma mila...rytmike? chyba tak pierwsza zwrotke czytam powoli z zastanowieniem, pozniej tanecznie kolejne i kolejne-moze troche za malo tanga w tej rytmice, ale mi się podoba

Ja w całym wierszu nie czuję tanga. Na początku - owszem, jest taka tajemniczość związana z tym tańcem, a później to lekka poezja. Ładny, nastrojowy wierszyk. I na tym chyba koniec. Żadnego morału.

i bardzo dobrze, że nie ma morału. Tylko nadałby ciężkości, temu cudownie lekkiemu utworowi. Też tanga nie czuję, ale mam wrażenie, że też wcale nie o to chodziło. Czuję melodyjność soulu, rytmikę reggae i zadziorność rocka: wzniosłości (tanga) nie będzie!
Ktoś powinien dorobić do tego muzykę.