* * *
Niezdarnie sobie żyję,
taka cała ja.
Rok za rokiem,
tu czas wydaje się
płynąc wolniej.
Jednak płynie
uparcie…

Biurko, półki, łóżko
leniwe nie chcą się
ruszyć od wczoraj.
Może tak lepiej,
bezpieczniej…

Ciszę przegryza
zimne radio.
Przecież i tak nikt
nie zapełni
przezroczystej przestrzeni.

Jak długo jeszcze
można tak trwać?

Bardzo podoba mi się ten wiersz. Nie z uwagi na treść, która wydaje się być błaha (lecz przecież "wszystko jest poezją", jak pisał Sted).
Zauważyłem w tym wierszu, że potrafisz pisać językiem poetyckim, potrafisz nadawać słowom rytm i operujesz naprawdę niezłymi metaforami.
Jednym zdaniem: podoba mi się Twój styl pisania i ciekaw jestem po tej jedej próbce kolejnych.