To jest miłość z francuskich wieczorów,
pełna niechęci splątanej z pożądaniem.
To jest miłość z deszczowych jesiennych dni,
które są w sercu nawet latem.
To nie jest miłość pełna kwiatów na łące
i westchnień w gwieździstą noc.
To jest kocham w pochmurny poranek,
kiedy otulasz mnie w ciepły koc.

Bardzo dobry wiersz. Wreszcie coś dojrzałego, bez zbędnych "ozdobników". Taka krótka, mała impresja.
Ciekawy jestem Twoich innych wierszy.