nie częstuj mnie chlebem
nie chcę znów rzygać. tobą
kochana się żywię

nie nie. żyję już teraz
to tylko chwilowe łomoty

daj mi znać gdy zgłodniejesz

Szczerze mówiąc, to nie do końca wiem o czym ma być ten wiersz, pomimo kilkunastokrotnego przeczytania. Tak jakoś do siebie nie pasuje to rzyganie do chleba i do kochanej. Te kropki są dziwnie zamieszczone, powodując pełną dysharmonię (być może celową). Czyżby wiersz powstał pod wpływem burzliwego rozstania z ukochaną niegdyś osobą??