Jeden z pierwszych filmów Michaela Manna, charakteryzujący się psychodelicznym nastrojem budowanym przez przejaskrawione ujęcia w scenach retrospekcji oraz utwory muzyczne takich zespołów jak Dead Can Dance, Kitaro czy też utwór In-A-Gadda-Da-Vida zespołu Iron Butterfly wykorzystany w kulminacyjnej scenie.

Główną osią fabuły filmu jest śledztwo prowadzone przez Willa Grahama, agenta FBI, próbującego ująć seryjnego mordercę nazwanego przez media "Zębową Wróżką" (Toothfairy).

W początkowych ujęciach przedstawiona jest sytuacja widziana oczyma mordercy wkraczającego do mieszkania swych ofiar. Operator kamery przez dłuższy czas zatrzymuje ujęcia na charakterystycznych obiektach, takich jak dziecięca maskotka, czy kobieta przeciągająca się w łóżku. Te sekwencje powtarzają się, gdy Will Graham odwiedza mieszkanie ofiar i próbuje odtworzyć tok działania i myślenia mordercy.

Psychopatę przedstawiono nie tylko jako bezwzględnego mordercę, ale i jako osobę obdarzoną ludzkimi uczuciami i potrzebami, co ukazano wprowadzając wątek romansu zabójcy z niewidomą dziewczyną, dobitnie ukazując ogromną samotność "Zębowej Wróżki". Również Will Graham nie jest postacią jednowymiarową, bohaterem wypełniającym bez wahania swoja misję. Na początku odmawia Crawfordowi proszącemu go o włączenie się w śledztwo, bowiem poprzednie śledztwo uwieńczone schwytaniem Hannibala Lecktora przypłacił ciężkim załamaniem nerwowym i nieomal utratą życia z rąk Lecktora. W miarę rozwoju akcji możemy obserwować jak zmniejsza się dystans między umysłem Willa a sposobem myślenia "Zębowej Wróżki", widzimy Grahama który początkowo opisuje poczynania mordercy w trzeciej osobie, jednak podczas ostatniej wizyty w mieszkaniu ofiar robi to już w pierwszej osobie.

Hannibal Lecktor (powieściowy Lecter) pojawia się w filmie dwukrotnie, po raz pierwszy gdy Will odwiedza go w szpitalu psychiatrycznym w którym Lecktor jest więziony. Podczas tej wizyty podsyca obawy Grahama związane ze stanem jego umysłu, Will boi się bowiem że skoro z taką łatwością potrafi śledzić tok myślenia zabójców, jest do nich podobny. Po raz drugi Lecktor pojawia się gdy dzwoniąc do sekretarki dr. Blooma podstępem wyłudza od niej adres Willa, który potem przekazuje "Zębowej Wróżce".

Cechą wyróżniającą ten film od innych ekranizacji trylogii Thomasa Harrisa jest przedstawienie zarówno Grahama jak i jego przeciwnika jako normalnych ludzi w różnych sytuacjach społecznych. "Zębowa Wróżka" właściwie rezygnuje z dokonania morderstwa na wybranej przez siebie rodzinie pod wpływem znajomości z poznaną dziewczyną, choć skutkiem paranoidalnych urojeń w końcu próbuje ją zabić. Will Graham kilkakrotnie natomiast przedstawiony jest jako troskliwy mąż oraz ojciec, tłumaczący swemu synowi, co wydarzyło się z nim po tym, jak został napadnięty przez Hannibala.

Może nie wszyscy wiedzą, ale "Czerwony smok" nie jest jedyną ekranizacją książki o tym samym tytule - mianowicie w 1986 roku Michael Mann nakręciłl film pt.: "Łowca" AKA "Manhunter".