Początki pisania "głębokich wierszy"
Stworzone dla przyjaciółki.

To czas wesela?
Czy raczej smutku?
Masz przyjaciela?
Czy wciąż bez skutku?
Wiele cierpiałaś,
Niezasłużenie.
Uśmiech swój dałaś;
Piękne wspomnienie.
Ale uważaj;
Na te wspomnienia,
Po mnie powtarzaj:
"Mnie nie odmienia,
To co już było,
Lecz to co będzie,
Z Pe się skończyło,
Pa - tu i wszędzie.
Wszędzie mnie znajdzie,
Wszędzie pocieszy,
Gdy mnie coś najdzie,
Na pomoc mi śpieszy."
Ta sama litera,
Ich imię zaczyna,
Przyszłość otwiera,
Przeszłość przeklina.
Wspomnien twych studnia,
Mocno wgłębiona,
W czasie południa,
Jak urzeczona,
Patrzysz w jej lustro.
Ale nie nurkuj!
Wodą cię chlusło.
I otrzeźwiło.
I obudziło.
Możesz iść dalej.
Tylko nie szalej.