Słodkie kłamstwa z ust twych płynąc
Osładzają każdą gorzką chwilę prawdy.
Twoje słowa opruszone wdziękiem, urokiem, tajemnicą
Sprawiają iż łaknę je nieświadomie, spragniona każdego.
W szarość zwykłego dnia wlewasz czule barwne farby.
Kłamstwa Twoje tak niewinne, kuszą bardziej
niż cierpka prawda.
A więc kłam!
Kłam słodko i cudownie, zabierając smutek gorzkich chwil.


Rozczarowanie przyjdzie na końcu, gdy Ciebie już nie bedzie...

O kolejny wiersz! Znakomicie. Powoli zaczynam się uzależniać
A co mm tym razem powiedzić? Znowu chwalić? Nie, to byłoby nudne. Tym razem powiem, co mi nie leży:
Za krótki - ledwie się wczułam, a tu już koniec: zwiększasz napięcie, wciągasz czytelnika, a później nagle trach, koniec wiersza. Pozwól się podelektowac tymi słodkimi kłamstwmi. Bajka to bajk, ae miło posłuchać.
No, to by było na tyle jeśli chodzi o krytykę. Po za tym - bardzo ładny