Rok temu przeczytałem pierwszą cześć "Wywiadu rzeki" z prof. Bartoszewskim. Chwilę temu ukazała sie kontynuacja. Pierwszą część przeczytałem na raz - w święta właściwie nie przerywając. Stąd moje pytanie. Czy ktoś już przeczytał II część? Jaka opinia? Dziś już miałem ją w ręku w księgarnia ale chwila wahnięcia i postanowiłem zasięgnąć języka.

proszę o wrażenia.
pzdr

Polecam bardzo ale tylko na podstawie analizy twojego postu pod katem logicznej interpretacji!
1-jezeli siegnales po tego typu pozycje interesujesz sie ta tematyka.
2-jezeli przeczytales ja z marszu byla dla ciebie dobra
3-jezeli cos jest tak wciagajace to siega sie zawsze po kontynuacje
4-jezeli pierwsz czesc twojego posu jest szczera nie powinienes zasiegac jezyka

Wnioski!,reasumujac jezeli informacje zawarte w poscie sa rzetelne w ten sposob postawione pytanie jez bezpodstawne,jedynym wytlumaczeniem wahniecia moze byc brak kasy.

Dzięki za odpowiedź ale proszę o wrażenia oraz czy jest spójna kontynuacją. Problemem nie jest brak kasy ale mniejsze zainteresowanie opisywanym okresem. Interesuje sie II wojną, Powstaniem Warszawskim, działalnością AK, stalinizmem etc. Jednak postać Pana Prof. i jego życie jest arcyciekawe - dlatego pytam. Nie mniej dzięki za próbę analityki. Jednakże to forum moim zdaniem służy innym celom niż próby ze znajomości i rozumienia logiki.

Ja niestety jestem w mniejszości, choć mam szacunek dla siwej głowy! Po przeczytaniu tgo wywiadu odniosłem wrażenie, że dla tego człowieka normalny człowiek nie ma szans. On wspomina tylko elity, inteligencję itp. Poza tym tytułowanie go Profesorem jest nie za bardzo na miejscu, skoro nie jest nim, bo takiego właściwie tytułu nie posiada nie mając wyższego wykształcenia. Fakt, że erudycja i wiedza jest imponująca ja i jego osiągnięcia, ale mimo to po lektórze tej pozycji zminiłem o nim zdanie i mam taka przewrotną myśl, że ni powinien jej wydawać, bo nie świadczy o nim dobrze.
To samo z Powstaniem, gdzie nawet nie miał broni w ręku, z Oswięcimiem sp.ędzonym w lazarecie. Mam bardzo mieszane uczucia.

Przeczytałam pierwszą część jednym tchem i jestem pełna podziwu dla Pana Bartoszewskiego a także Pana Komara za tak płynne i przystępne napisanie książki przecież niesłychanie trudnej. Opowiadającej nie tylko o życiu wybitnego człowieka, ale także o historii naszego kraju, wydarzeniach i kulisach polityki a także przekazującej wartości moralne i etyczne, które powinny być zauważone szczególnie w tych czasach. Jeśli mój szacunek do Pana Bartoszewskiego mógł jeszcze wzrosnąć to właśnie po przeczytaniu tej książki.