Czemu tak w życiu jest
Czemu wszystko psuję się
Po co mam być?
Po co mam żyć?
Po co mnie stworzyłeś Boże
Ja żyć nie chcę, bo żyję mi się coraz gorzej
Bez mej miłości, bez niego
Tego co kocham, jedynego
Po co mam tak żyć?
Lepiej pozwól mi umrzeć, proszę
Pozwól mi umrzeć Boże

tak... podoba mmi sie ten wiersz... wspaniale obpisane mysli czlowieka zalacego sie o swoj los... super oddales to jak reaguje czlowiek na nieszczescie. od razu zaczyna sie zalic, jak w tym wierszu. wlsnie czemu ludzie tak sie zachowuja. mozna by to troche rozwinac, dac jakies zakonczenie/wyjasnienie... ale ogolnie jest ok

Jeśli mam być szczera: jak dla mnie wiersz zbyt tendencyjny. Temat stary jak świat, nie ma tutaj absolutnie niczego odkrywczego... Bardzo przepraszam, ale takie jest moje zdanie.

Hm... wiersz jak mniemam o nieszczesliwej milosci...Szkoda tylko ze jest tu wtracenie o Bogu,to psuje cala tresc wiersza...

Edit by Obi: No i? Nic ten komentarz na dobrą sprawę nie zawiera. Ostrzeżenie.

Zgadzam się ze spostrzeżeniami huskowca.
Wiersz ukazuje także "pretensje" do Boga. Bóg jest bardzo często obwiniany za wszelkie nieszczęścia (jak mógł do tego dopuścić).
Znajdujemy tu także odwieczne pytania na które nikt nie zna odpowiedzi, a które są powtarzane od stworzenia:
"Po co mam być?
Po co mam żyć?
Po co mnie stworzyłeś Boże".
Te 3 wersy pytają o to samo jednocześnie rysując granicę pomiędzy byciem, życiem i stworzeniem co w pewiem filozoficzny sposób ukazuje iż człowiek posiada tak zwaną duszę .