Gdzieś uleciał uśmiech
pozostało wspomnienie
i głupie myśli...
odrobina żalu
wymieszana z delikatnym zapachem
czyjegoś ciała leżącego ciała...
uleciała muzyka
pozostało bicie serca i
miliony myśli krążące na sekundę
wokół orbity zwanej głupotą..
głupotą zdarzeń, myśli..
kiedyś stawałam na ulicy śmiejąc się do słońca i patrząc do gwiazd..
nie uciekałam kiedy chciało mi się spiewać...
dawałam sercu nadzieję i chęć do dalszego bicia...
a teraz?
samotna
jak ten grajek spotkany na praskiej ulicy...
udający, że wszystko gra...
z przylepionym usmiechem,
żeby ktoś wrzucił choć jedną koronę.
wszystko gra...
tylko nie tam, gdzie trzeba...

nie rozumiem powiazania tytulu do calego tekstu? co ma oznaczac gra w tym wierszu? oraz ta glupota... co ma szczescie i zal do "orbity glupoty". "udajacy, ze wszystko gra": jak mozna udawac ze wszystko sie gra... ten przyklad raczej nie wyszedl ale jednak troche nawiazuje do biedy i nedzy ktora prowadzi do chciwosci i zla... i jeszcze "wszystko gra... tylko nie tam, gdzie trzeba..." to sformuowanie mozna odebrac zapewne na wiele sposobow, ale ja go jakos nie do konca rozumiem. co ono oznacza?

Wydaje mi się, iż gra może oznaczać coś na kształt sczęsliwego życia bądź cieszenia się życiem.
Gdy gra zaszła za daleko bądź coś ją przerwało/posuło (nieszęście), życie straciło urok, nie ma w nim szczęscia, radości chwili choć ciągle trwa "wszystko gra... // tylko nie tam, gdzie trzeba...".

Inna interpretacją może być gra (względem innyc osób), którą autorka sama prowadziła na własne życzenie, a która niestety została skierowana przeciwko niej. Została zraniona zamiast sama zranić.
Jednocześnie ktoś mógł prowadzić od początku taką grę względem autorki a ona była tego nieświadoma.

Nie wiem ile w tym trafności, ale jeżeli wiersz ma być zrozumiały dla innych za wyjątkiem samej autorki (której osobiście nie znamy) jedynie takie wnioski są logiczne.