Wąż Marlo tom 1 - książka Marcina Wrońskiego wydana została już jakiś czas temu (maj 2006), jednak dopiero niedawno udało mi się z nią bliżej zapoznać. Niestety pomimo że jest to część pierwsza to brak na razie jakichkolwiek informacji kontynuacji książki, a szkoda.
Część pierwsza opowiada o przygodach młodego chłopaka, który powoli pod wpływem surowych ćwiczeń swojego mistrza i mentora zamienia się w bezwzględnego zabójcę do wynajęcia. Droga do tego by stać się pełnoprawnym członkiem kasty węży jest kręta, wyboista i pełna czyhających pułapek. Kolejne zadanie stają się coraz bardziej wymagające. Wąż Marlo zachowuje w sobie odrobinę człowieczeństwa, która pozwala nam darzyć tą postać sporą dawką sympatii. Czy uda mu się rozwikłać mroczną zagadkę ze swojej przeszłości ?
Interesująca książka ze względu na nieźle przedstawioną ewolucję głównego bohatera. Są oczywiście leprze książki (gra Endera-Carda jest chyba niedoścignionym, wzorem), ale też jest całe mnóstwo gorszych książek wykorzystujących podobny schemat. Mi osobiście książka się podobała, ciekawy świat (alternatywna daleka przeszłość), bez jakiś udziwnień. Są tutaj szpiedzy, zagadki i zadania do wykonania. Jeżeli książka wpadnie komuś w rękę to niech się długo nie zastanawia i czyta.

Tom drugi został napisany i złożony w wydawnictwie, lecz z niewiadomych powodów Fabryka Słów na razie odstąpiła od druku. Jakie będą losy powieści, na razie nie wiadomo, ale autor zapowiada, że "nie odpuści". Mnie również książka się podobała. Może nie bestseller na miarę "Ucznia skrytobójcy" ale całkiem przyzwoity kawałek literatury. Napisane dość pomysłowo i spójnie. Jedyną wadą zdaje się niejaki brak kontaktu z postacią bohatera. Marlo jest zimny, ma niewiele emocji i trudno się z nim utożsamiać (właściwie jest to prawie niemożliwe). Takie jednak były założenia, że zabójca powinien być rozumowy a nie uczuciowy, co mści się niestety, na książce. Kreacja "węża" pod względem psychologii udała się panu Wrońskiemu aż za dobrze.