Jon Katz - "Psi rok".
Ostatnio wpadła mi w ręce książka "Psi rok". Wpadła, bo nie miałem czasu, by ją przeczytać. W ciągu pół godziny przewertowałem ją. Zapoznałem się z treścią na tyle, że mogę ją polecić innym. Jest to książka dla miłośników zwierząt, dla tych, co mają psy, dla tych, którzy chcą i będą je mieć, jak również dla tych, którzy nigdy ich nie będą posiadać. Słowem, dla wszystkich.
Dwa piękne, lojalne i uczuciowe labradory Julius i Stanley, border collie Devon, i kolejny border collie Homer - to psy, których rok życia w swoim domu opisał Jon Katz.
Labki, Julius i Stanley, Katz wychowywał od szczeniaka. Były łagodne, posłuszne, nie miał z nimi najmniejszych problemów.
Kiedy przygarnął border collie o imieniu Devon zburzył całą sielankę swego życia z labradorami. Devon był nieposłuszny, wszystko niszczył, ujadał, bywał agresywny. Potrzebował krzyku, łamania siłą, co z kolei źle wpływało na pozostałe zwierzęta.
Stanley umiera na serce, Julius, na raka. Po śmierci przyjaciół Katz przygarnia Homera, który szukał domu z powodu wady oka.
Książka "Psi rok" uświadamia nam, jak ważne w naszym życiu są zwierzęta, mówi o tym, że pies jest przyjacielem, po którego odejściu pozostaje ogromna pustka, której nie wypełni inny pies. Być właścicielem, to nie tylko radość. Czasem trzeba podjąć decyzje o nieprzedłużaniu agonii i cierpień zwierzęcia.
Czy Katz dobrze zrobił pomagając Devonowi kosztem innych psów?
Książek o psach jest wiele. Może ktoś poda inne przykłady?

Do glowy przychodza mi w tej chwili ksiazki ktorymi zaczytywalem sie w dziecinstwie "Bialy Kiel","Zew Krwi"Jacka Londona oraz "Wloczegi Polnocy"Jamesa Olivera Curwooda.Nie sa to ksiazki destricto tylko o psach ale sa one glownymi ich bohaterami.W innych ksiazkach tych autorow tez pojawia sie watek psi ale nie jest juz pierwszoplanowy.No i na koniec "Lassie wroc"Knighta Erica, ksiazka ktora zostala zekranizowana wiele razy(12) opowiadajaca o Lassie znanym chyba kazdemu owczarku collie

Kiedy pracowałam w księgarni wpadły mi w oko dwa tytuły:

Jay Kopelman, Melinda Roth "Misja szczeniak. Pozdrowienia z Bagdadu"


John Grogan "Marley i ja"


Żadnej z tych książek nie czytałam, więc pozwoliłam sobie pójść na łatwiznę i skopiować opisy z empik.com

Pewnie wszyscy pamiętają takie opowiadanie ze szkoły "O psie który jeździł koleją" - o kundelku Lampo (?). Nie chce generalizować ale chyba większość opowiadań o tych wspaniałych zwierzętach ukazuje ich ogromne przywiązanie do właściciela, wierność.

"Biały Bim Czarne Ucho" Gawriła Trojepolskiego.
Wzruszająca historia o psiej wierności i przywiązaniu, kierowana głównie dla młodzieży, ale nie tylko.
Bim jest wychowany przez starszego pana, weterana wojennego, który pewnego dnia trafia do szpitala.
Pies zostaje pod opieką sąsiadki, ale tęskni za swoim panem i stara sie go odnaleźć.
W swych poszukiwaniach spotyka róźnych ludzi: dobrych i złych.

Jest też filmowa adaptacja tej powieści pod tym samym tytułem z 1970 roku w reżyserii Stanisława Rostockiego.

Na szczęście nie wszystkie książki o zwierzętach gloryfikują ich wierność i poświęcenie.
Jedną z mniej "kanonicznych" jest "Psi żywot" (lub w innym wydaniu - "Pieskie życie") Petera Mayle'a - wymarzona lektura dla wielbicieli niezobowiązujących, lekkich i pełnych humoru powieści.
Charakter głównego bohatera (a zarazem narratora) terriera (podobno) imieniem Zuch (Boy) zdaniem otoczenia zdradza pewne braki - ale kto by się przejmował otoczeniem!
Zuch wspomina o mechanizmach wyboru odpowiednich ludzi, sposobach ich ułożenia i dostosowania do własnych potrzeb/kaprysów/wymagań. Opisuje także jak zabawni potrafią być jego ludzie zwłaszcza w sytuacjach, których oni sami (z jakiś niepojętych względów), za zabawne nie uważają.
Książka jest stanowczo zbyt krótka - ale w końcu nie można wymagać od przyzwoitego i dbającego o opinię psa, aby się przemęczał zwłaszcza przy tak nienaturalnej czynności jak pisanie pamiętnika

O!Fajny temat, podpinam się

Polecam swego rodzaju poradnik "O psie który kochał zbyt mocno" Ncholasa Dodmana. Autor jest weterynarzem, behawiorystą i zoopsychologiem, związanym od lat z Tufts University.
Pragnę uspokoić osoby mające alergię na słownictwo weterynaryjne i czysto techniczne-książka jest napisana dostępnym językiem bez niepotrzebnych fachowych zwrotów. Dodman jest specjalistą w dziedzinie behawioryzmu i psychologii klinicznej. Książka, po lekturze której otworzą Wam się oczy i zrozumiecie zachowania Waszych zwierząt o których nie mieliście wcześniej zielonego pojęcia
Każdy z rozdziałów poświęcony jest jednemu lub kilku przypadkom dotyczących psich zachowań i sposobów radzenia sobie w najbardziej nawet dramatycznych sytuacjach związanych z agresją, lękliwością czy natręctwami u braci mniejszych.
Dla psiarzy lektura obowiązkowa!!!

"Bialy wilk" Maxa Branda?? (dawno to czytalem, wiem, ze MB napisal Bialego Wilka ale nie jestem pewien czy akurat tego;)) - opowiesc o bullterierze, ktory jak szczeniak trafia do wilczego stada. Po pewnym czasie wsrod traperow i farmerow zaczyna krazyc opowiesc o nieslychanie inteligentnym, bialym przywodcy wilczego stada, ktory wraz z wilczyca o trzech lapach kpi sobie z wszystkich pulapek zastawianych przez ludzi. Bialy Wilk odczuwa jednak zew przyciagajacy go do ludzi bardziej niz do wilkow. W efekcie staje do walki przeciwko samotnemu wilkowi w obronie ludzkiego dziecka. Koncowki nie zdradze, choc zapewne wielu z Was zna ta ksiazke. Jednak ostatni rozdzial zepsul mi cala przyjemnosc lektury - taki infantylny i bardzo amerykanski. Niemniej jednak pozycja kultowa dla milosnikow bullterierow, obok tworczosci J. Carrola.
No i oczywiscie dolozylbym tutaj "Nie taki straszny wilk" Farleya Mowata - co prawda nie o psach ale o wilkach, ale pokrewienstwo powoduje ze roznica jest zaniedbywalnie mala;). Bardzo fajnie przedstawiony punkt widzenia trapera oddelegowanego do obserwacji zycia wilkow, na tle ogolnej ich wizji w spoleczenstwie i przede wszystkim w instytucjach odpowiedzialnych za ich eksterminacje.

Łooo!!! Ale mi głupio,a ja tej pozycji nie znam.. Ale już naprawiam błąd
Jak już jesteśmy przy bulterierach, polecam opowiadania Rudyarda Kiplinga-tego Kiplinga!!- "Garm" i Richarda Hardinga-Davisa "Bar Sinister". Historie o początkach rasy, na temat psów, które zostały zapamiętane przez swoich właścicieli jako wspaniałe, inteligentne i czułe stworzenia doskonale komponujące się w ludzkim stadzie.
Obie w oryginale do znalezienia w sieci, z moich poszukiwań wynika, że dotąd nie zostały przetłumaczone na polski.

Hej, super temat! Ze swojej strony polecam: ksiazke "Co mówi mój pies" Susan Green - fantastyczy przewodnik po emocjach i uczuciach psa. Dla przykladu - mam dwa psy, mlodszy zawsze pokazuje zeby kiedy go upominamy, i zawsze traktowalismy to jako przejaw agresji wobec nas. A dopiero z tej ksiazki dowiedzielismy sie ze niektore psy w ten sposob "przepraszaja".
"Pieski zywot" Petera Mayle'a juz pojawil sie na gorze, wiec nie bede sie powtarzac - ale to swietna lektura.
Jesli kogos interesuja przodkowie psa, to powinien przeczytac "Zabojcow bez winy" Jane Van Lawick Goodall. To zapis badan pary zoologow badajacych w Afryce likaony, hieny i szakale- brzmi naukowo, ale ksiazka napisana jest swietnym , literackim jezykeim, i czyta sie bardzo lekko. A stado likaonow czy rodzina szakali traktowana jest przez badaczy w bardzo osobisty sposob.
Jeszcze nadmienie "Kraine chichow" Jonathana Carrola - moze to nie jest typowa ksiazka o psach, ale zmienila moj poglad na bullterriery

"Psi żywot" - rewelacja. Ale dla tych, którzy chcą poznać psychikę psa polecam "Okiem psa" (niestety nie pamiętam autora, ale tytuł jest dość znany). A w dzieciństwie oczywiście czytało się "Białego kła" , "Zew krwi" itp., ale te książki tak na prawdę nie mają wiele wspólnego z prawdą.

"Dobry pies" Jona Katza. Rozwinięcie wątku Orsona z ksiązki "Psi rok". Bardzo wzruszająca książka o człowieku który potrafi dla swojego psa zmienic całe swoje życie. Historia przepełniona uczuciami, od złości i frustracji po głęboką miłość. Ksiązka pokazuje jak bardzo zmienia się podejście do psa, przestaje to być poprostu zwierzę umilające nam zycie, jest normalnym, pełnoprawnym członkiem rodziny którego pomimo trudności w porozumieniu międzygatynkowym staramy się zrozumieć. Gryzienie, szczekanie, nadpobudliwośc przestają być zwalane na karb złego charakteru psa, szukamy innych przyczyn i rozwiązań od szkoleń pozytywnych poprzez wizję w przeszłośc aż po akumunkturę. Niestey nie każdemu psu jesteśmy w stajnie pomóc i Jon Katz pokazuje, że nie oznacza to porażki, jesteśmy tylko ludźmi a dobre wspomnienia zostaną z nami do końca. Każdemu psu życze takiego właściciela jak Jon Katz.

Gardenia-autorem "Okiem psa " jest John Fisher. Faktycznie dobra rzecz, choć napisana i wydana dość dawno.
Jeśli temat tak się już rozkręcił polecam jeszcze fantastyczną pozycję Turid Rugaas "Sygnały uspokajające", czyli książka po przeczytaniu której zmienicie o 180 stopni sposób odbioru gestów i sygnałów które wysyła Wasz pies

"Biały Kieł". Książka po której zaczęłam o wiele częściej wychodzić z psem na spacer.

Edit by Rudi: +1 ostrzeżenie za spam.

Co prawda w ostatnich czasach łowiectwo jest passe, ale wielbicielom psów chciałbym polecić książkę Janusza Meissnera "Opowieść pod psem, a nawet pod dwoma". Jest to pełna humoru, oparta na własnych przeżyciach autora, historia dwóch psów myśliwskich (wyżłów) Capa i Starta. Pierwsza część książki, opowiadająca o Capie dzieje się przed wojną i jest przy okazji świetnym portretem środowiska myśliwych i lotników. Druga część to już czasy powojenne. Autor mieszkał wtedy w Zakopanem, gdzie między innymi spotykał się z Kornelem Makuszyńskim.
Książkę czyta się lekko dzięki zaraźliwemu poczuciu humoru autora i jego autoironii. Polecam gorąco.