Jest to powieść z gatunku romansów o miłości pięknej, młodej dziewczyny - Ewy Malten i Lucjana, człowieka z wyższych sfer. Poznają się na ulicy, gdzie zagłodzona dziewczyna mdleje i Lucjan udziela jej pomocy. Ewa Malten nie jest jednak dla niego właściwą partią. Jest to, bowiem biedna sierota i związek z nią uznany byłby za mezalians. O tym, czy miłość pokona wszelkie przeszkody, dowiemy się z lektury książki. Mimo, że temat jest dość banalny, jest to przyjemna lektura, którą nie zaliczam do zwykłych, kilkudziesięciu stronicowych romansideł. Uważam, że książka obszerniejsza, licząca kilkaset stron, jest bardziej dopracowana, wartościowsza i ciekawsza od zwykłych "kieszonkowców". Co wy o tym sądzicie?

Jadwigę Courths-Mahler uwielbia moja babcia i wcale nie jest przytyk w Twoją stronę ,bocian, bo moja babcia jest bardzo światłą osobą. Skusiłam sie raz na romans J C-M raz, będąc u babci na wakacjach, nie mając nic pod ręką do czytelniczego "pożarcia" i wymiękłam bardzo szybko, bo rzecz której nie cierpię w literaturze przede wszystkim to przewidywalność akcji i nierzeczywiste dialogi. Niestety muszę z przykrością oznajmić, że takie książki plasuje w swojej klasyfikacji w kategorii C. Bez urazy bocian

mruwa - dokładnie tak samo sądzę - dla mnie twórczość JCM jest na podobnym poziomie co B.Cartland - wszystko jak dla mnie krótkie - nie zdążę dobrze siąść w fotelu a tu już koniec i to na dodatek przewidziany po pierwszych 20 stronach...

rzeczywiście- książki nie z tej epoki i za bardzo przewidywalne. Czytałam może dwie w czasach mojej bujnej młodości (12 lat) i już wtedy treść wydawała mi się zbyt naiwna

No i oberwało mi się. Oczywiście nie gniewam się. Możemy nawet podyskutować, po to jest forum.

Powieść "Gdzie jest Ewa?".jest dosyć stara, lecz, czy stare książki, to już tylko dla babci? O ile romanse mają jakąś wartość, to właśnie te, opisujące dawne czasy są prawdziwymi romansami. Co to znaczy romansować? Według mnie to zdobywanie drugiej osoby, zdobywanie jej uczuć, jej miłości. To spotkania, rozmowy, bale, spacery. To pocałunki wykradzione ukradkiem...

Jak się to robi dzisiaj? Młodzi poznają się w pięć minut. Rozmawiają, owszem, lecz często nie wiadomo, w jakim języku, bo aż uszy więdną. Spacerują, lecz są to spacery bardzo często prosto do łóżka. Całują się, ludzka sprawa, lecz, czy pocałunki lepiej smakują na środku chodnika, w obłoku spalin, przegryzane kurzem?
Delikatnie szacując, opisane sytuacje to 70% przypadków.

Wracając do wypowiedzi moich przedmówców, jednozdaniowa uwaga, że jest to powieść dla babci, nie jest argumentem. Pojedynczymi zdaniami nabija się jedynie posty. Może postaracie się szerzej uzasadnić swoje zdanie? Może zaproponujecie jakieś ciekawe współczesne romanse. Wprawdzie nie jestem miłośnikiem tego gatunku, ale chętnie poczytam coś dobrego.


Cóż, dziadkiem nie jestem, lecz lubię stare książki, czasem są one, jak stare wino...

Myślę, że nikt nie chciał Ciebie urazić. Każdy ma swoje wyobrażenie o idealnej miłości. Wygląda na to, że masz romantyczną naturę podobnie jak ja. Wolę jednak takie romanse, w których oprócz zdobywania miłości kobiety czy mężczyzny coś jeszcze się dzieje. Mogłabym ci polecić romanse Jude Deveraux i Amandy Quick. Obie piszą świetnie, książki wciągają a droga do prawdziwego uczucia jest usiana różnymi nieprzewidzianymi wydarzeniami.

Książki tej autorki pozwolily mi inaczej spojrzec na miłość i zrozumieć, że trzeba mieć nadzieję w każdej sytuacji. Polecam je wszystkim gorąco.