Nie znalazłem wydzielonego wątku o Tadzie Williamsie, a zatem pora to naprawić Najpierw krótka notka biograficzna z wiki:

Tad Williams (ur. 1957) - amerykański pisarz science fiction i fantasy, najbardziej znany jako autor trylogii Pamięć, Smutek i Cierń oraz cyklu Inny świat. W listopadzie 2004 ukazał się pierwszy tom jego nowej trylogii - Shadowmarch. Przez długi czas mieszkał w miejscowości Palo Alto. Obecnie mieszka wraz z żoną w Londynie i w San Francisco

Dlaczego warto? Tad potrafi w kilku zdaniach opisać człowieka (lub nie człowieka) w sposób, sprawiający że czytelnik ma wrażenie, jakby znał tę osobę całe życie. Jego ksiązki mają niesamowitą głębię wciągają. Nie są to jednak lektury dla osób, które chcą czytać szybko i lekko - fabuła biegnie swoim tempem i osoby lubiące błyskawiczne i stałe zwroty akcji mogą poczuć się trochę zawiedzone.

Natomiast na pewno nikt, kto lubi rozbudowane, niemal-jak-prawdziwe światy nie powinien poczuć się rozczarowany.

Osobiście przygodę z Williamsem ropocząłem od trylogii "Pamięć, Smutek i Cierń" - osadzonej w realiach fantasy, epickiej powieści, w której autorowi udało się uciec w dużej mierze od stereotypów - można zrozumieć i tych przyjemniejszych i tych mniej przyjemnych bohaterów, wiadomo dlaczego robią to, co robią i skąd się to wzięło. Postacie nie są papierowe, są żywymi ludźmi z krwi i kości - i tak też własnie się zachowują. To chyba jedna z nielicznych książek, w której jedną z głownych postaci jest człowiek słaby, tchórz, który ugiął się pod naciskiem i nadal się ugina... Zresztą, wiele wyjdzie w lekturze - krótko mówiąc warto.

Cała bibliografia Williamsa:

Pamięć, Smutek i Cierń (Memory, Sorrow and Thorn)

* Smoczy tron (The Dragonbone Chair) (1988, wyd. polskie 1993)
* Kamień rozstania (Stone of Farewell) (1990, wyd. polskie 1993)
* Wieża Zielonego Anioła (To Green Angel Tower) (1993, wyd. polskie 1994)
* opowiadanie Człowiek z płomieni (The Burning Man) (1998, w antologii Legendy, wyd. polskie 1999)

Inny świat (Otherland)

* Miasto Złocistego Cienia (City of Golden Shadow) (1996)
* Rzeka z Błękitnego Ognia (River of Blue Fire) (1998)
* Góra z Czarnego Szkła (Mountain of Black Glass) (1999)
* Morze Srebrzystego Światła (Sea of Silver Light) (2001)
* opowiadanie Chłopiec, który znalazł szczęście po śmierci (Otherland: The Happiest Dead Boy in the World) (1998, w antologii Legendy II, wyd.polskie 2004).


Marchia Cienia (Shadowmarch)

* Marchia Cienia (Shadowmarch: Volume One) (2004), wyd. polskie 2006)


Inne powieści

* Pieśń łowcy (Tailchaser's Song) (1985)
* Dziecko z Miasta Przeszłości (Child of an Ancient City) (1992) z Niną Kiriki Hoffman
* Czas Kalibana (Caliban's Hour) (1994)
* Wojna kwiatów (The War of the Flowers) (2003), wyd. polskie (2006)

Pozdrawiam,
Łukasz

Taaa, pamiętam moje spotkanie jakiś rok temu z T. Williamsem i jego "Marchią Cienia". Zmęczyłem połowę zanim uznałem tę książkę za pozycję absolutnie nie nadającą się do czytania, chyba, że chce się zasnąć. Mam teraz do niego taki uraz, że nie mogę się zmusić do stojącej od roku na półce "Wojny Kwiatów"... Nie chodzi nawet o to, ze akcja jest wolna - w Marchii Cienia w ogóle nie ma akcji.

Heh Faktycznie Marchia Cienia nie jest pozycja, od ktorej warto zaczynac. Wojny Kwiatow tez raczej bym Ci nie polecal na poczatek Moze zacznij od tego co ja - trylogia "Pamiec, smutek i ciern" powinna Ci sie (hopefully) spodobac - cos sie tam jednak dzieje i moze sie wciagniesz

Lu.

no tak pamietam ze czytalem Smoczy Tron i Kamien Rozstania , fajne , wciagnalem sie szybko w pierwszy to , potem trzeba bylo czekac az wydadza nastepny , skonczylem niestety na Kamieniu , ale Tron bardzo mi sie podobal ....
heh od jakiegos czasu nosze sie z zamiarem przeczytania calosci ale ...

"Pamięć, Smutek i Cierń" przeczytałam z przyjemnością, choć bez zachwytów, bo zarówno fabuła jak i bohaterzy za bardzo nawiązują do tego co już wcześniej zostało napisane przez innych autorów. Hmmm, nie wiem co jeszcze dopisać,żeby nie dostać kary za spam;) Właśnie taka jest według mnie ta trylogia do przetrawienia, ale nijaka.

Marichie Cienia zaczalem czytac jakis czas temu. Po przeczytaniu kilkudziesieciu stron stwierdzilem ze dalej poprostu nie moge. Nie dosc ze po angielsku to jeszcze zadnej akcji tam nie bylo. Lezala ta ksiazka na polce przez duuugi czas az pomyslalem ze moze moze dalej bedzie lepiej. Niestety po kolejnych 10 stronach ksiazke odnioselm do biblioteki (i zaplacilem kare za przetrzymanie ) . Ale jak widze nie tylko ja mam zadnie ze ksiazka ta byla poprostu nudna.

Niestey nic innego tego autora nie czytalem i powiem ze po tej pierwszej ksiazce nie wiem czy chce cos jeszcze jego przeczytac. Mam nadzieje ze ksiazki ktore polecacie sa zupelnie inne od Marchii Cienia - jest tam wiecej akcji!!

Ja przeczytałem trylogię Pamięć, Smutek i Cierń i wszystkim gorąco ją polecam. Jest tam fajna fabuła i akcja. I nie mogę się zgodzić z Mruwą, że jest to podobne do innych autorów. Nie wielu jest chyba autorów, którzy z Trolli czynią milutkie stworzenia, w dodatku mądrzejsze od ludzi. Nie wiadomo też z czym porównać Nornów (może do czarnych Elfów). Kto poszukuje lekkiej i przyjemnej lektury temu polecam całą trylogię

a ja polecam z całego serca Inny świat Bardzo łatwo mnie znudzić a Miasto Złocistego Cienia tak przykuło mnie do fotela, że po przeczytaniu natychmiast pobiegłam po następne tomy, choć niełatwo było je zdobyć (tak już mam, że książki wolę papierowe)

Pamięć smutek i cierń łyknąłem dość szybko - czytając ta serię wydawało mi sie, że jest doskonała, jednakże im dalej od jej skończenia tym mniej jestem o tym przekonany. Z pewnością TW świetnie oddał różnorodność ras i całą związaną z ich kulturą tajemniczość. Zwyczaje tak różnią bohatera i inne rasy, że właściwie uwierzyłem, że nie ma możliwości, by się na wzajem zrozumieli. Hikedaya (bodajże) są niesamowitymi, dzikimi, a jednak bardziej niż ludzie cywilizowanymi stworzeniami, o niesamowicie rozwiniętych umiejętnościach wykraczających poza zasięg pojmowania ludzi. Są INNI - więc w ludziach ze świata TW (tak jak i w naszym realnym życiu) - posądza się ich o wszystko co złe z racji tego, że się ich nie rozumie. IMHO świetnie uchwycona reakcja ludzi na "inność". Fajnie też jest pokazany erozyjny wpływ czasu na pamięć ludzką i "zło" (powiedziane soczyście - jak w Diablo) reprezentowane przez chęć zdobycia władzy absolutnej.
Książki ciekawe - spotkałem się z opiniami, że TW dorównuje Tolkienowi, aczkolwiek pozwolę sobie sie z tym nie zgodzić. Tolkien ma niesamowicie opracowany świat. Wręcz rzemieślniczo. TW ma ciekawe zwroty akcji i bardzo fajnie oddaje mistykę, rasowość oraz przeznaczenie. Są to zupełnie inne z charakteru hmm... pisania, tworzenia świata i koncepcji książki.

Hmm, mnie sie wydaje, ze Pamięć, Smutek i Cierń jest ciekawsze od Innego świata - albo inaczej, w PSC Tad stworzyl swietny, dzialajacy swiat fantasy, w ktorym latwo mozna sie zatracić i czyta się całość świetnie. Inny świat to znowu ksiazka oryginalna, z wciagajaca jak nie wiem co fabula w pierwszym tomie, moze pierwszych dwoch tomach - ale potem staje sie jednak w duzej mierze sztafeta wyobrazni autora, Tad pokazuje nam co moze wymyslic, olsniewa... ale tez potrafi jednak troche tym wszystkim zmęczyć.

Dlatego PSC wydaje mi sie jednak lepszy od IŚ - tzn jak na pierwsza lekture osob, które dopiero chcą zapoznać się z autorem i podchodzą do tego co napisał krytycznie. IŚ jest naprawdę fajny, ale boje sie, ze mogloby byc tego dla kogos pierwszy raz czytajacego Tada za duzo w jednej dawce

Pozdrawiam,
Ł.

A ja właśnie polecam "Wojnę kwiatów". Długo się do niej zbierałem, właśnie z powodu "Marchii Cienia", do której się zabierałem kilka razy i rezygnowałem. Jednak w końcu ja przeczytałem i nawet chętnie przeczytam kolejną część. "Wojna kwiatów" stanowi całość tj. odrębna książkę, ale naprawdę dobrze się czyta. Jako niezłe fantasy z elfami i smokami ( ale różnymi do tolkienowskich). Tutaj tez bym chętnie poczytał coś jeszcze. Akcja wciąga i zaskakuje. Tymczasem "Inny Świat" jest wyraźnie rozwleczony. Jak niektóre tasiemcowe seriale. Zamiast 4 tomów wystarczyłyby dwa i też byłoby dobrze. "Pamięć, smutek i cierń" jest OK nawet jeżeli wydawca ostatnia część podzielił na 4 ( !!) części, co było z jego strony draństwem.

Pamieć, smutek Ciern czytalem bardzo dawno temu, wiec szczegoly "czas juz zatarl w pamieci" ale do tej pory pamietam jakie wrazenie sprawilo na mnie spotkanie z lodowym smokiem i Hikedaya. I przejmujacy smutek tych ostatnich. Ogolnie mowiac swietnie napisane ksiazki o przemijaniu (Hikedayo) i dorastaniu (Simona).
Natomist delikatnie mowiac Inny Swiat mnie jakos nie zachwycil . Nie wiem czy chodzi tu o tlumaczenie, czy sam pomysl? Czytalo mi sie go strasznie ciezko i zrezygnowalem w polowie drugiego tomu. Ale moze warto wrocic?

Moje pierwsze przeczytane powieści Williamsa to Pamięć,Smutek i Cierń.
Moim zdaniem powieść jest bardzo piękna i warta przeczytania,cały świat jest bogaty w magię,bohaterstwo,akcję.
Czytałam ją pierwszy raz ponad 15 lat temu i wracałam do niej 2 razy i na pewno przeczytam ją niedługo jeszcze raz.
Następnie był Inny Świat i tu zbiło mnie z nóg,bo nie byłam przygotowana na taką zmianę środowiska.Moje zaskoczenie było bardziej niż miłe kiedy okazało się jak wspaniałe światy autor tu stworzył.Połączenie fantastyki,science fiction i rzeczywistości wirtualnej to godna podziwu twórczość.Do tego wątek sensacyjny daje nam super czytanko.
Nie jest to łatwa romantyczna lektura ale mnie wciągnęła bardzo,właśnie przez to połączenie gatunków literackich.
Szczerze polecam ją wszystkim bardziej wymagającym czytelnikom.

Zaczalem czytac Williamsa od sagi: Pamięć, Smutek i Cierń (Memory, Sorrow and Thorn), jakos nie przypadlo m to do gustu, wrecz odparlo moje rece od przewracania dalej stron tej sagi doszedlem do polowy pierwszego tomu i dalej juz nie moglem, wedlug mnie saga williamsa byla zbyt nudna i schematyczna troche, moze jakbym dotrwal dalej to bym zmienil zdanie, moze kiedys ponowie probe przeczytania tej sagi, moze sie w koncu przekonam do tego autora, ale nie operajmy wszystkiego na "moze". Tad Williams nie jest autorem dla mnei. W moim odczuciu ten autor troche nudzi.

Ten facet jednak ma rękę do pisania. "Pamięć, Smutek i Cierń" jest rzeczywiście zbudowana w dużej części ze znanych klocków, ale jest w tej opowieści coś szczególnego, co mnie, w każdym razie, wciągnęło. "Inny świat" jest chyba jednak trochę słabszy, mimo nowoczesnych dekoracji, ale przebiłem się bez żalu przez te 4 tomiszcza. Generalnie - jest Williams rasowym opowiadaczem - to widać, słychać i czuć