Za oknami szaro, zimno, wieje wiatr, a topniejące resztki brudnego śniegu powoli przyprawiają o mdłości – z pewnością nie wprawia to w optymistyczny nastrój. Dlatego też postanowiłam polecić Wam książkę, która jest odskocznią od monotonnej codzienności i lekarstwem na zimową chandrę; książkę, dzięki której w Waszych domach zaświeci słońce, zalśni tafla jeziora, a szum drzew zabrzmi w Waszych uszach. Chociaż jest to nieskomplikowana, lekka historia, to na tym właśnie polega jej urok.
„Większy kawałek świata” autorstwa Joanny Chmielewskiej opowiada o przygodach dwóch siedemnastoletnich przyjaciółek, Tereski i Okrętki (która naprawdę ma na imię Alina, chociaż w tej książce to nie jest wyjaśnione – odsyłam do „Zwyczajnego życia” ^^), które po raz pierwszy bez opieki rodziców udają się na wakacje do Augustowa. Niestety, los od początku krzyżuje ich plany: zamiast do Augustowa, trafiają do Węgorzewa, na zupełnie sobie nieznany teren, zdane tylko na siebie. Przemierzając składakiem mazurskie jeziora, dziewczyny trafiają na trop tajemniczej zagadki, związanej z kamiennymi kopcami, na które co i rusz się natykają. Z natury strachliwa Okrętka woli trzymać się od tej sprawy z daleka, jednak jej koleżanka uparcie dąży do odgadnięcia tajemnicy. W dodatku ich śladem zdaje się podążać dziwny mężczyzna niewymawiający „r”, którego nadzwyczajnie boi się Okrętka i przystojny, młody człowiek o niebieskich oczach, nie do końca obojętny Teresce...
Zupełnie odmienne charaktery i trochę infantylne podejście do życia zwariowanych przyjaciółek są przyczyną ich ciągłych, przezabawnych sprzeczek i głupich sytuacji, w które się pakują. Specyficzne poczucie humoru autorki ujawnia się również i w tej książce, nadając jej beztroski, rozluźniający klimat. Czytając ją, mamy po prostu dobrze się bawić i poczuć się jak na wakacjach: razem z Okrętką wiosłować starą patelnią, nocą gonić na dmuchanym materacu uciekającego węgorza i chociaż przez chwilę przejmować się tylko tym, czy „pomylony arystokrata” i dzisiaj przykryje nam garnek z gulaszem i przyniesie zgubiony w lesie widelec.
Nie ukrywam, że „Większy kawałek świata” jest jedną z moich ulubionych powieści Joanny Chmielewskiej, do której bardzo często powracam. Jeżeli przeczytacie ją, to albo Was zachwyci, albo niesłychanie zirytuje – taka już uroda dzieł tej właśnie autorki. Jednak z całego serca życzę Wam, aby przygody Tereski i Okrętki wywoływały u Was raczej te pozytywne uczucia, gdyż taki właśnie miałam cel, zamieszczając tutaj tą recenzję 

"Większy kawałek świała" jest rzeczywiście książką godną polecenia.Urzekają przede wszystkim urocze bohaterki- dwie zwyczajne dziewczyny- wplątujące się w dziwne, niecodzienne tarapaty. Wszystko opisane jest bardzo obrazowo, a dzięki specyficznemu językowi autorki i jej poczuciu humoru, momentami można się zaśmiewać do łez. Książka należy do serii o Teresie i Okrętce, ale jest z niej zdecydowanie najlepsza, wręcz bezkonkurencyjna.

Edit by Mori: wypowiedź niezgodna z zasadami działu, +1

język, którym posługuje się niestety już zmarła autorka jest nie do podrobienia, nieważne czy jest to kryminał czy książka dla dzieci czy nawet poradnik, zawsze wiadomo, kto go napisał, i tak jest w tym przypadku.