Najsmutniejsze książki - temat rzeka. Każdy z nas odbiera inaczej pewne zdarzenia, każdy z nas inaczej interpretuje i wyobraża sobie fabułę powieści. Generalnie jednak macie rację; porzez Łyska z pokładu Idy, Obcego, Grona gniewu, czy pPamiętnika narkomanki, uczymy sie patrzeć na innych ludzi i stworzenia przez pryzmat współczucia i toleranji. Żeby admin, mnie nie zganił, wrzucę jeszcze parę tytułów, które polecam choć mogą wydać nieaktualne: Pamiętnik matki Fornalskiej, Ptasiek Whartona, Mała księżniczka Burnett'a, Wszyscy polegli lotnicy Faulkner'a, czy Jej pierwszy bal Mansfield. Wniosek jest jeden - każda książka ma swój czas, nastrój, klimat.

A ja od jakiegoś czasu unikam smutku w życiu (bo po co on komu?) i bardzo się cieszę, że powstał ten temat. Mogę unikać skuteczniej Jak dla mnie najsmutniejszą książką była "o psie, który jeździł koleją"

Wydaje mi się, że jedną z e smutniejszych książek są "Ludzie Bezdomni" Żeromskiego - uważam że niemożność spełnienia marzeń jest jedną z gorszych perspektyw i klęsk życiowych dla człowieka

Odkopię stary post, bo książka, o której napiszę uważam, że zasługuje na duży rozgłos. ,,Beze mnie jesteś nikim"- Jacek Hołub, jest to reportaż o przemocy w polskich domach, z pewnością książką, która jest maksymalnie smutna i dobijająca, ale jaka potrzebna. Moim zdaniem warto od czasu do czasu przeczytać coś co przyniesie smutek, bo przecież każdy jest człowiekiem a nie cyborgiem:)

Ostatnio się wkręciłem w psychologiczne książki i dobrą pozycją jest ,,Uratuj mnie" o zaburzeniu borderline. Ważna książka i trochę dobijająca jak wyglądają nasze realia jeśli chodzi o zdrowie psychiczne.