Miłość ma różne oblicza i imiona. Nie zna granic, ale też nie trwa wiecznie.
BLIZNY to opowieść o wspaniałej miłości i ogromnym smutku po jej utracie. To opowieść o złudnej nadziei, że to co odeszło może jakimś cudem powrócić. Ale czy można kochać pomimo śmierci ukochanej?

Boję się. Jesteś taka młoda. Niczego o mnie nie wiesz. Ja o tobie też nie, choć to akurat nie ma żadnego znaczenia.
– Co to ma, cholerka, do rzeczy?! Posłuchaj! Powiem ci to raz! Mam gdzieś, czy jesteś dużo starszy, czy nie! Takie rzeczy się ludziom zdarzają, choćby Macron i jego żona. I miłość od pierwszego wejrzenia i różnica wieku! Ile ty jesteś starszy?! Piętnaście lat?! Co to, cholerka, za myślenie?! Jeśli mnie kochasz, to bądź ze mną. Na zawsze. Albo znikaj z mojego życia, jeśli dasz radę, ale ja ci nie odpuszczę. Nie wiem, co to jest, ale wiem jedno – ja cię też kocham, od pierwszej sekundy, od pierwszego spojrzenia! Mówią, że to się w realnym życiu nie zdarza, że nie można się zakochać od pierwszego wejrzenia, bo przecież żeby kochać, to trzeba człowieka poznać, coś o nim wiedzieć. A jednak. Wczoraj pod kościołem zmieniło się moje życie i nie zamierzam pozwolić ci byś to zmarnował! Bądź ze mną! Na dobre i na złe! Kochaj mnie!

Krzysztof Szablewski jest wziętym pisarzem. Na swojej drodze spotyka dużo od siebie młodszą Natalię, która jest chirurgiem. To jest miłość od pierwszego wejrzenia. Krzysztof i Natalia są przez kilkanaście lat szczęśliwym małżeństwem. Natalia umiera. Krzysztof popada w depresję, nie widząc sensu dalszego życia, do momentu, kiedy poznaje Annę. Kobieta swoim zachowaniem niesamowicie przypomina Natalię… Mężczyzna przez chwilę ma nadzieję, że los zwraca mu żonę. Szybko jednak zrozumie, że to tylko złudzenie…

Patronat nad książką objęli: Kulturalne rozmowy, Nietypowe recenzje Agi, dlaLejdis.pl

http://www.psychoskok.pl/produkt/blizny/