Chciałbym was zachęcić do rozmowy na temat wartościowych książek o tematyce chrześcijańskiej.
Proponuję, aby posty zawierały odpowiedzi na dwa pytania: Jaką książkę o tematyce chrześcijańskiej polecasz i dlaczego? Co ona wniosła do twojego życia?

Zaznaczam, że nie chodzi mi o prowadzenie sporów teologicznych czy propagowanie jakiejś denominacji chrześcijańskiej. Jeśli ktoś ma zacięcie apologetyczne niech pisze na priva albo znajdzie w internecie forum o takiej tematyce.

Osobiście polecam książkę C.S Lewisa pt. „Problem cierpienia”. Autor z chrześcijańskiej perspektywy omawia kwestię, która prędzej czy później dotknie każdego z nas, a mianowicie ludzkie cierpienie. Książka zawiera odpowiedzi na wiele pytań dotyczących Boga i Jego relacji z człowiekiem, np. skoro Bóg jest dobry, to dlaczego jest tyle cierpienia na świecie? Dlaczego dobrzy ludzie cierpią? Co jest przyczyną ludzkiego cierpienia? Czy cierpienie ma jakikolwiek sens? itd.

Autor wszechstronnie i w wieloaspektowy sposób patrzy na problem ludzkiego cierpienia, występowania zła oraz wzajemnych relacji Bóg – człowiek. Z powodzeniem polemizuje ze stwierdzeniem, że Bóg jest nieczułym egzekutorem swoich praw i nie obchodzi go ludzkie cierpienie. Książkę polecam ludziom odważnym, którzy nie boją się wyzwań intelektualnych i w swoim życiu opierają się na racjonalnym myśleniu.

Książka Lewisa była i jest dla mnie dużym wyzwaniem intelektualnym. Przyznam, że dla ogarnięcia głębi jej przekazu niektóre jej fragmenty musiałem czytać i analizować po kilka razy. Choć nie jest łatwa w czytaniu, to jednak jej treść spowodowała, że odnalazłem odpowiedzi na wiele osobistych pytań i zrozumiałem oraz w pewnym sensie pogodziłem się z cierpieniem jakiego byłem świadkiem i jakie zapewne w przyszłości mnie czeka.

"Pisma św.Jana od Krzyża".Pokaźne dzieło i napisane stary językiem.Uważam że to niezłe prze prowadzenie człowieka przez różne stadia miłości i cierpienia.I że właściwie wszystko czego doświadczamy jest na w życiu potrzebne.Jego doświadczenia miłości i ciemności wiary to ciekawe studium serca ludzkiego .Serdecznie polecam.

Polecam książkę Jana Guillou 'Krzyżowcy. Droga do Jerozolimy". Jest to niezwykle piękna historia szwedzkiego rycerza, który pragnie odkupić błędy popełnione w młodości. Przedstawiona w niezwykle barwny i poruszający sposób opowieść o zakazanej miłości, pokucie, walce i słabościach człowieka. Książka skłania do refleksji nad życiem i pokusami jakie ono niesie.

Witam
Z mojej strony poleciłbym "Wyznania" św.Augustyna. Augustyn opisuje w tej książce swoje lata młodości, poszukiwania wiary, rozpamiętuje błędy. Jest to mistrialna droga opisana za pomocą szkicu biograficznego. Jednak to nie jest zwykły szkic biograficzny. To raczej subtelny dialog z Bogiem na przestrzeni własnych przeżyc. Celem Augustyna nie było bowiem opisanie swojego życia, ;ecz ukazanie jego drogi do wiary. Dla mnie ma ta pozycja szczególne znaczenie, gdzyż potrafi pokazac, iż w każdym momencie życia mamy szansę się nawrócic. Wystarczy przyznac się do błędu, zmienic swój styl życia i koegzystowac (transcendentnie) z Bogiem.

Moim zdaniem św. Augustyn opisuje swoje życie, aby pokazać, co Bóg potrafi zrobić z człowiekiem, który pragnie się z Nim spotkać. Opisując drogę do wiary opisuje swoje życie. Nie można rozdzielić życia, nawet jeśli jest ono dalekie od Boga, od drogi wiary. Jeśli w człowieku, gdzieś na dnie serca tli się choćby najmniejsza iskierka wiary i jest w nim pragnienie poznania Boga, to każda życiowa sytuacja może doprowadzić do nawrócenia. Św. Augustyn opisując swoje często grzeszne życie pokazuje drogę do Boga, jaką może przejść każdy człowiek. Nie jest to droga dla specjalnych ludzi, ale dla normalnych zjadaczy chleba, którzy pragną poznać Boga. Zatem jego życie zawsze było drogą do wiary nawet jeśli w swojej młodości był daleko od Boga, to wszystkie wydarzenia prowadziły do jednego celu – nawrócenia. We wszystkim św. Augustyn dostrzegał rękę Boga.
Ważną postacią „Wyznań” jest matka św. Augustyna. Jej wytrwałość i zaangażowanie miały wielki wpływ na nawrócenie Augustyna. Nie tylko była świadectwem chrześcijańskiego życia, ale również miała wpływ na przełomowe wydarzenia w życiu swojego syna, np. zaaranżowała jego spotykanie ze św. Ambrożym. Do lektury „Wyznań” zachęcam przede wszystkim ludzi poszukujących Boga, którym nie wystarcza powierzchowna religijność oferowana przez współczesne kościoły.

Dodam jeszcze powiesc D.L. Cassela "Szata". Opowiada o młodym rzymskim trybunie, Marcellusie, którego oddział wykonuje ukrzyżowanie Chrystusa. Marcellus wygrywa w kosci szatę Jezusa, i to wydarzenie zmienia jego życie. To wspaniała ksiazka o zmianach jakie wiara dokonuje w nas samych, o poszukiwaniu prawdy i sensu w życiu. Piękne napisana, czyta się wyjątkowo latwo, ale jednocześnie nie pozwala nam zapomnieć o problemie wiary po zakończeniu ostatniego zdania.
Nie wiem czy mogę tu powiedzieć ze diametralnie zmieniła moje życie, ale na pewno pozwoliła mi się zatrzymać na moment i zastanowić nad moja wiara, i nad tym co ważne w życiu.

Koniecznie winno tu paść imię: Gilbert Keith Chesterton

A ja polecam książkę Radosława Milczarka pt. "Czy możliwe jest życie przed śmiercią?". Autor opiera się w niej na tekstach Ewangelii według Mateusza. Prowadzi w świat refleksji, przemyśleń. Twierdzi, że zapoznawanie się z Eangelią Mateusza doprowadza do harmonii i spokoju duszy. Do szczęścia. Coś w tym jest, bo lektura tej książki, refleksje doprowadzają do dziwnego błogostanu. Polecam.

Czytam mnóstwo książek chrześcijańskich i mógłbym ich polecić wiele, ale na razie ograniczę się do tych:
- G.K. Chesterton "Wiekuisty człowiek" - omówienie historii świata, a właściwie człowieka, wraz z centralnym wydarzeniem tej historii, czyli życiem Chrystusa. Wszystko napisane tak, jak tylko Chesterton pisać potrafi.
- Dinesh D'Souza "To wspaniałe chrześcijaństwo" - chrześcijańska odpowiedź na twórczość tzw. nowych ateistów (Dawkinsa, Hitchensa, Dennetta itp.). Nie pozostawia na niej suchej nitki.
- Henri Daniel-Rops "Dzieje Chrystusa" - chyba najlepsza książka o życiu Chrystusa, jaką czytałem. Czyta się jak powieść, a dowiedzieć się można wiele o sytuacji politycznej i społecznej tamtych czasów. Mnóstwo faktów, wyników badań naukowych i ciekawostek, które pozwalają lepiej zrozumieć, co działo się dwa tysiące lat temu na Bliskim Wschodzie.

H. Ratzinger
D. von Hildebrand
G. K. Chesterton
J. Gnilka
K. Adam
R. Knoxx

A ja polecam Stanisława Obirka, chociaż on porusza się raczej w obrębie krytyki katolicyzmu. Lubię też teksty księdza Isakowicza-Zaleskiego. Kompletnie nie przemawia do mnie Szymon Hołownia, ale z tego co się orientuję jest dosyć popularny. Z zagranicznych autorów wspomniany w pierwszym poście C.S Lewis - literatura wyższych lotów, cieszy głownie formą a nie treścią (przynajmniej mnie). Lubię również Leszka Kołakowskiego i Tischnera.
Z beletrystyki dosyć mocno osadzona w chrześcijańskich wartościach jest zapewne Krystyna córka Laveransa czy książki Axela Munthe: Księga z San Michele i Księga o ludziach i zwierzętach.