Dwa koguty w kurniku się spotkały.
Jeden spokojny, drugi nastroszony cały.
-Teraz zmiana w kurniku będzie,
wiec ustąp mi stary miejsce na grzędzie!
To ja teraz panem będę w kurniku
Bo moje głośniej brzmi „kukuryku”
To do mnie każda młoda kurka
Stroszy i czyści swoje piórka.
To ze mną każda będzie mieć jajko,
Bo ze mną życie staje się bajka.
Teraz te wszystkie kurki to moje są żony!
Na to stary rzecze, gdakaniem znużony:
-Po co ci te przechwałki głupie?
Wszak i ty, i ja w jednej skończymy zupie.

Sam temat trochę mnie rozbawił. Zauważyłem małe potknięcie, które nie rzutuje na całość, mianowicie brak ogonka w bajka. Jeśli chodzi o całość wiersza to bardzo przypomina mi Brzechwy Na straganie, szczególnie zakończenie dobitnie na to wskazuje. Ale czerpać z dobrych wzorów to nie grzech. Odniosłem wrażenie, że jest to ciekawa aluzja do niepotrzebnych sporów jakie ludzie toczą ze sobą w życiu codziennym, przykłady mnożna mnożyć, ale nie na tym rzecz polega. Stoicki spokój starszego koguta, potwierdza życiową prawdę, że podobno z wiekiem ludzie mądrzeją .

Fraszka, jak na fraszkę przystało rozbawiła mnie. Popieram poprzednika co do Brzechwy i czerpania z dobrych wzorców. Oby tak dalej!

Chcąc nie chcąc wyszedł z tego tekst kabaretowy. I jak tu nie szukać odniesień do polityki i polityków. Forma przekazu co prawda chwilami trochę toporna ale myśl w nim zawarta godna pochwały. Puenta daje to co dobra fraszka mieć powinna, czyli morał z przesłaniem. Oby tak dalej...

Ha! Świetne! Uwielbiam taki z pozoru oczywiste a mające drugie dno utwory. Pomijając to, że jestem w ogóle fanka fraszek.
Jedno mnie w oczy kole:
"bla bla jajko
ze mną życie staje się bajKO" tak przeczytałam i tak zostało, haha. Aż przerwałam czytanie. Popraw to, bo faktycznie przeszkadza.
Ale nie zmienia to faktu, że świetnie Ci to wyszło.