czasem mam tak, że gdy zasypiam
budzi mnie nocna szanta
chciałbym odpocząć lecz nikła
na ten odpoczynek szansa
wiem, że serce gra
za każdym razem inną melodie
tak hałaśliwą, ze sprawia jednocześnie
że mimowolnie ciało chce sie podnieść
choć jest owiane już stanem paraliżu
bez czynnym stanem w którym brakuje
chęci do spojrzenia w głąb umysłu
do analizy tego co sie zobaczyło
usłyszało odczuło
wokół sama ciemność taka jakby próżnia
jakby ktoś widomy nagle stracił wzrok
stan pozornego spokoju
tylko pogodny z pozoru
odpoczynek dla ciała i umysłu
coś niby zwykłego, ale nie dającego spokoju
za życia, gdy sie nie zasypia
sen połykacz czasu
złodziej drogocennych chwil