Szansa na miłość zgasła jak ta iskra, która nie potrafiła jej rozniecić... smutne, ale niestety prawdziwe.

Bardzo dobre ! Wiersz skojarzył mi się z obrazkiem, który zaobserwowałam wiele lat temu . Młoda , piękna dziewczyna przytulała się do chłopaka.Próbowała pocałować go.Ten przyjmował jej karesy ze znudzoną miną i wzrokiem utkwionym ponad jej głową . Pomyślałam- manekin... Tylko, że w jej przypadku iskierka nadziei tliła się jeszcze . Brawa dla autorki .Wytknę tylko jedno : "poprzez" .

Skaczemy w tym wierszu od zachwytu postacia do upadku gdy tej najblizszej naszemy sercu osoby brakuje w pewnym momencie. Niestety takie jest zycie, okrutne,fałszywe i zaklamane. Gratulacje ładnego uchwycenia słowami uczuc bo niewielu ludziom zdarza sie to zrobic tak dobrze jak tobie. Miejmy nadzieje ze bedzie dalsza czesc....konczaca sie jednak optymistycznie