Na kartce papieru nowy świt,
Milionem kolorów chmur-cichy dzień...
Były drzwi. Mała furtka chyba jednak.
Kręte stopnie kwiatów. I szept.
Cicho spływał po nadziei, szepcząc serce.
Lecz przyszła susza
Utopiła wszystkie kwiaty. Co do dwóch
Na grobie króla z marcepanu.