Nadzieja sfrunęła z mych dłoni
radość spłynęła ze łzami
dusza jeszcze serce broni
lecz ciemność już stoi za drzwiami..

w dłoniach piórko ostanie zostało
ostatnia łza zawisła w oku
tak dużo, a jednak za mało
by ciemność pozostała w progu

Patrzę wiec w jej oczy martwe
i w ciemności krocze świat
bo cóż życie bez radości warte?
a piórko...?
Piórko…niech porwie wiatr...