Większość książek sf (nie wspominając już o fantasy) mnie męczy. Zazwyczaj bohaterowie latają to tu to tam i walczą z wyimaginowaną tyranią, korporacjami bądz obcymi. Przypomina mi się genialne drzewko tworzenia fabuły opowiadań sf sporzadzonej przez Lema. Przytłaczająca większość literatury oparta jest bowiem na wielokroć powielanych schematach. Dotyczy to nawet książek wybitnych, chociaż zapewne w mniejszy stopniu. Jedną z rzeczy, która może ją wyróżniać jest pytanie, problem jaki stawia przed czytelnikiem.

Jednym z pierwszych i najistotniejszych pytań jakie sobie stawiamy jest; kim jest człowiek. W kontekście fantastyki naukowej pytanie to brzmi; gdzie sięga granica człowieczeństwa. Jesteśmy nieustannie bombardowani informacjami o nowych odkryciach naukowych; transplantacje, genetyka, biochipy. "Dzieci na zamówienie".

Właśnie tego problemu dotyka Schismatrix Bruca Sterlinga, książka, która głęboko utkwiła mi w pamięci. Powiela ona również motywy, o których wspomniałem wyżej ale są one raczej tłem dla pytania ilu zmianą można poddać człowieka zanim nie stanie się "obcym". Co się stanie z człowiekiem i społeczeństwem, jeżeli wyostrzy się jego zmysły, umysł a żyć on będzie setki lat? Ingerencja nie musi mieć natury bio - genetycznej, może być ona również mechaniczna. Każda z nich oddala powstały twór od człowieka.

Zapraszam do dyskusji na temat powieści i opowiadań, które rozwijają powyższą kwestię. Nie wątpię, że ich lista jest długa.

No, to na pewno "Perfekcyja Niedoskonałość" Dukaja , a z klasyki(dotychczasowej, bo nie wątpię, że Perfekcyjna też niedługo zyska miano klasyki) "Wizja Lokalna" i ""Dzienniki gwiazdowe" Lema(w dziennikach to podróż bodaj dwudziesta pierwsza- ta, gdzie występuje zakon ojców destrukcjanów itd.)

Ja przypominam sobie opowiadanie Lema pt. Czy Pan istnieje Panie Jones ?
Opowiadanie zostało opublikowane chyba w Przekładańcu, ale pewny nie jestem.
Mowa w nim o kierowcy rajdowym, który po wypadku samochodowym ląduje w szpitalu i jest poddawany transplantacji wielu narządów. Wraz z narządami bohater przejmuje cechy charakteru i sposób zachowania dawców. Opowiadanie jest tak na prawde pytaniem czy człowiek z tak dużą ingerencją chirurgów w jego ciało i umysł pozostaje nadal sobą i czy z prawnego punktu widzenia może odpowiadać za czyny, które popełnił bedąc jeszcze po "tamtej", dawniejszej stronie swojej osobowości.