M: Dlaczego tak długo musieliśmy czekać na kolejne części Achai? Przyznam szczerze, że to okrutne, że Czytelnicy musieli tak długo męczyć się, czytając o kolejnym przekładaniu terminu wydania. Tym bardziej, że - jak wieść gminna niesie – powieść była skończona już po wydaniu pierwszego tomu.

AZ: Była prawie gotowa PRZED wydaniem pierwszego tomu. Później to już tylko zmiany kosmetyczne, dopisywanie jakichś drobiazgów i fragmentów.

Co do terminów kolejnych wydań - trzeba to pytanie przekierować do wydawcy.

M: Miałem wrażenie, że ostatni tom Achai trochę wymknął Ci się spod kontroli. Miejsce arcyciekawych postaci zajęły królestwa. Małe historyjki zostały przysłonięte przez opowieści niemalże historyczne. Takie było zamierzenie, czy po prostu wyszło w praniu? Jakoś nie pasował mi trzeci tom do Twoich poprzednich dokonań...

AZ: Achaja nie jest trylogią. To jedna, zwarta powieść, bez żadnych podziałów. Wydawca nie chciał wydać jednej książki o ilości stron ponad 2000. Byłoby to fizycznie niemożliwe w paperbacku, a w innej technice kosztowałoby grubo ponad 100 złotych. Nikt by tego nie kupił.

Natomiast co do zakończenia powieści - to historia ludzi, którzy kompletnym przypadkiem zaczęli zmieniać całą swoją cywilizacje. Nagle świat bez średniowiecza, czyli antyk, zaczyna się zmieniać przechodząc w czasy "Napoleona" mniej więcej. Tak zwany trzeci tom to właśnie opowieść o tym jak zmienia się świat. Jak zamiast naparzających się rycerzy "tak dla picu" lub w walce o okup za wysokourodzonego jeńca, pojawia się wojna totalitarna - teraz już chodzi o fizyczne zniszczenie przeciwnika. Armie nie walczą już o szlaki handlowe - chcą dostać cały tort, cały kraj, całą cywilizację. Pierwociny Hitlera, Napoleona, Stalina właśnie się rodzą. Przypadkiem lub też zmuszone rozwojem wypadków przemieniają się w potwory. Historia się rodzi sama. Oni nie mogą działać wedle tego co chcą. Świat się zmienia. Oni niestety wraz z nim - schodzą na dalszy plan.