Wczoraj zauważyłem, że syn mojej koleżanki czyta "Tumbo z Przylądka Dobrej Nadziei". Powróciły wspomnienia moich dziecinnych lat, kiedy fascynował mnie ten temat. Historia zdobywania obu biegunów, walka ludzi, dysponujących prymitywnym sprzętem, z żywiołami i własnymi słabościami, radości i klęski, niekiedy śmierć, to były mocne przeżycia.
Przyznam się, że od kilkunastu lat nie przeczytałem żadnej książki na ten temat, nie wiem też, co nowego ukazało się.
Może ktoś coś podpowie?

Polecam "Antarktyke", autor to Kim Stanley Robinson. To nie jest co prawda klasyczna powiesc o odkrywaniu bieguna, raczej futurystyczna wizja Antarktyki po globalnym ociepleniu, gdzie na wyprawy przez lodowce wyruszaja turysci, ale bardzo ciekawie napisana. Oprocz tego warto polecic "Syberia.Wyprawa na biegun zimna" Jacka Palkiewicza, bardziej w formie felietonu - opowiadania.

Piszę w tym temacie jeszcze raz. Nie wiem, czy nikt więcej nie chce zabrać głosu, czy też nikt takich książek nie czytał? Może więc jeszcze zachęcę. Jest bowiem polski akcent w tym temacie. Alina i Czesław Centkiewiczowie to małżeństwo, które odbyło wiele podróży do krainy lodów i napisali kilka ciekawych książek /np. Okrutny biegun, Anaruk chłopiec z Grenlandii/.
Z książek takich można się dowiedzieć niekiedy ciekawych rzeczy. Ja dowiedziałem się na przykład, że w czasach, kiedy zdobywano bieguny, został zbudowany statek, którego zaokrąglony kadłub powodował wypychanie go na lód a nie zgniatanie. Niby to tak oczywiste a wcześniej tyle statków lód zniszczył.
Czytałem też kilka bardzo ciekawych książek o akcjach ratowniczych dla zaginionych badaczy polarnych. Niestety nie przypominam sobie tytułów.
Według mnie Obi posiada dużą wiedzę z literatury. Może byś coś dopowiedział?

Pamiętam "Anaruka chłopca z Grenlandii":) Stare dzieje, jakoś początek podstawówki chyba. Bardzo mi się wtedy ta książka spodobała - po części pewnie dlatego, że mogłam się trochę "wczuć" w postać głównego bohatera, bo sama byłam dzieckiem. Zafascynowało mnie wtedy życie ludzi na Grenlandii, wydawało mi się wręcz niepojęte, że ktoś może żyć w tak odmienny sposób, nie znając tylu rzeczy, które były dla mnie czymś normalnym. Do dziś zapamiętałam jedną scenę z tej książki - jak to eskimoskie dzieci poczęstowane czekoladą zaczęły się krzywić i bardziej zasmakowało im... mydło:P
Niestety, nie czytałam innych książek związanych tematycznie z Arktyką czy Antarktydą. Może teraz to nadrobię, skoro ten wątek przypomniał mi "Anaruka"...

Być może zainteresuje Cię taka lektura W okowach lodu-Dean R. Koontz. Żeby nie pozbawić nikogo przyjemności czytania, kilka słów na temat fabuły. Książka opowiada o grupie naukowców mających za zadanie oderwać kawałek góry lodowej z pokrywy arktycznej i przetransportować w kierunku USA, jako rezerwy wody pitnej. Wybierają najgorszą porę na przeprowadzenie tej operacji (sztormy, burze śnieżne, wstrząsy sejsmiczne, lodowate zimno). Zaczynają przed nimi piętrzyć się problemy już od samego początku, z którymi nie daje sobie rady nawet nowoczesny sprzęt, a do tego wszystkiego dochodzi jeszcze nieprzewidziany czynnik ludzki. Sytuacja dodatkowo się komplikuje, gdy naukowcy zostają uwięzieni na oderwanym kawałku góry lodowej i zaczynają dryfować w nieprzewidzianym kierunku.
Mnie robiło się zimno na samą myśl o tym wszystkim, gdy czytałem. Lekturę miałem dosyć dawno temu ale do dziś doskonale pamiętam niektóre szczegóły. Mam nadzieję, że kogoś również to zaciekawi.

"Nietknięta ziemia" Georgija Uszakowa to zbiór esejów o Ziemi Północnej.
Ziemia Północna jest jednym z najbardziej wysuniętych na północ lądów na świecie. Jej niedostępność spowodowała, że była ostatnim odkrytym archipelagiem na Ziemi. Dokładniej zbadała ją wyprawa czterech badaczy radzieckich pod dowództwem Gieorgija Uszakowa w latach 1931-32.
Jest to dokładny opis dwuletniego życia czterech osób w odcięciu od świata w niesprzyjających warunkach arktycznych. Ciekawa książka, polecam.

W Zapachu szkla A. Ziemianskiego jest opowiadanie Lodowa opowiesc , swiat za milion lat , mrozna planeta z lodowymi wyspami i rasa prawie ludzka przystosowana do zycia na niej , autor ma niezle pomysly , szkoda ze to tylko opowiadanie , moglby zrobic z tego powiesc.

Akcja powieści Ursuli K. Le Guin "Lewa ręka ciemności" toczy się na planecie gdzie zima jest znacznie ostrzejsza niż na Ziemi i trwa niemal cały rok. Pod koniec książki jest też epizod w którym 2 postacie uciekają z jednego kraju do drugiego przez lodową pustynie której nikt jeszcze nie przebył. Gorąco polecam tę książkę, jest świetna i autorka zawarła w niej kilka na prawdę dobrych i świeżych pomysłów.