wszystko zostało powiedziane
do ostatniej kwestii

kurtyna opadła
woda spłynęła kolorem
ostatnia z masek roztrzaskana

w skorupie ciała
hula wiatr

z istoty ostał się cień zaledwie

pozostały oczy
w twarzy ciemności

pozostała pustka tak wielka
że echem odbija się
w komorach serca

potrzeba czasu
by uprzątnąć zgliszcza
by ulepić sobie nową twarz
by wejść na scenę
jutro i jutro
i jutro
i jutro

To mój ulubiony wiersz Twojego autorstwa.
Nie zmieniłbym w nim nic - i aż mnie to z lekka zmieszało.
Dobry dobór słów, klarowna metafora, głęboki nastrój.

Poza tym, jeśli wolno spytać, czy miałaś jakąś specjalną inspirację (artystyczną) pisząc ten wiersz?
Bo kojarzy mi się z pewnym utworem muzycznym... Bardzo jestem tego ciekaw.

Dziękuję bardzo.

Nie, nie miałam żadnej specjalnej inspiracji artystycznej. Wiersz narodził się właściwie od słów "oczy w twarzy ciemności" - cała reszta powstała później. Bardzo mnie jednak ciekawi, co to za utwór muzyczny.

W zasadzie to jest wiązanka utworów, zestaw powtarzających się symboli i nawiązań.
Na pewno Marillion "Script For Jester's Tear" i "Incubus" (plus okładki dwóch płyt). To moje pierwsze skojarzenie.

Poza tym na pewno coś z "mistrza utworów dla samobójców", poety i piosenkarza- Petera Hammilla
(coś w stylu House With No Door lub I Once Wrote Some Poems).
Mam tu na myśli raczej podobieństwa nastroju, klimatu, a nie jakieś inne, większe zapożyczenia.

Przyznam szczerze, że nie słyszałam ani jednego z utworów, o których wspominasz. Siłą rzeczy więc nie mogłam nic zapożyczyć, aczkolwiek zdaję sobie sprawę, że nastrój wiersza, klimat czy też pojawiające się pewne motywy nie są jedyne w swoim rodzaju i niepowtarzalne. Nie łudzę się, że stworzyłam coś nowego lub też coś czego nikt inny wcześniej nie opisał, nie wykorzystał. Nie staram się silić na oryginalność, bo mogłoby to być groteskowe lub po prostu śmieszne. Wiem, że może to brzmieć jak obrona, a Ty przecież niczego mi nie zarzucasz, ale przedstawiam swój punkt widzenia (czasami tak muszę;)).

Ciekawi mnie zawsze odbiór moich wierszy, więc postaram się przesłuchać utwory, których tytuły tutaj wymieniłeś. To takie ciekawe spojrzeć na coś co się stworzyło inaczej, cudzymi oczami.

Oczywiście, że niczego Ci nie zarzucam - a nawet powiem, że różne takie podobieństwa i wspólne motywy
w twórczości jednego artysty do twórczości innego w ogóle mi nie przeszkadzają, a wręcz ich szukam.
W tym wypadku to komplement, a nie zarzut o wtórność. To raczej doskonałe uzupełnienie jednego przez drugie.

Jeśli chcesz posłuchać, proszę bardzo oto Marillion z Wielkim Szkotem:
http://www.youtube.com/watch?v=gaBjdLQ0LJ0 (Script)

Z PH bedzie trudniej, bo to artysta tworzący na uboczu dla rzeszy wiernych fanów, totalnie poza mainstreamem.
Ale coś się da zrobić