Pewnego dnia Marzycielu-Idealisto
Wyrzekłem się Ciebie
Pewnego dnia Marzycielu-Idealisto
Poświęciłem Ciebie
Pewnego dnia Marzycielu-Idealisto
Pozbawiłem Cię tchu...

Ciemną milczącą nocą
Do trumny niepamięci złożyłem
Psalmy zapomnienia śpiewając
Srebrne gwoździe wbijałem
Dysząc ociężale
Trumnę zasypałem
Żołędzie ciężkie od wspomnień
w ziemię powtykałem
Liście gorzkie od łez
nad grobem Twym łamałem
Byś nie wrócił więcej!

Potem...

Nocą słysząc szepty ciche
wiedziałem że to Twój głos
Budząc się we łzach
wiedziałem że to Twoje wspomnienie
Stojąc obok zła czułem
jak obracasz się w grobie

Teraz...

W deszczu strugach stojąc
łopatę dzierżę w dłoniach
Schylając się nad grobem Twym
ziemię roszę prawdy łzami
Wyrzekając się siebie błagam
Marzycielu-Idealisto - WRÓĆ!

[03/06/2006]