Heh, wszędzie Cię pełno (mam na myśli fotki
) Nawet w Avatarze jesteś Nie znaczy to, żeby było mi się to nie podobało, wprost przeciwnie...
Dobra, dość tych off-topowania
Co do Christie, jak i kryminałów w ogólności, to kiedyś, będąc pacholęciem się w nich zaczytywałem - i chyba swego czasu miałem taką jazdę, że wszystkie dostępne w Bibliotece Miejskiej Conan-Doyle i Christie łykałem, jedna po drugiej... Ale z czasem mi to przeszło - moim zdaniem kryminał jako gatunek literacki w pewnym sensie się już przejadł przez powtarzalność pewnych schematów, których uniknąć się chyba nie da. Niewiele czytałem kryminałów obecnych twórców i pewnie zweryfikowałbym swoje zdanie, gdybym sięgnął po jakieś współczesne dziełko z tego gatunku - jednak odnośnie samej Christie, zdecydowanie powiedziałbym: NIE! Nawet, jeśli którejś z jej powieści nie czytałem...
...ponadto sam Poirot jest dla mnie bohaterem kiepsko skonstruowanym, marną kalką Holmesa, na przykład - choć jego (Poiorta) charakter stał się pewnie w jakimś tam stopniu archetypem dla kilku kryminalnych pokoleń - w końcu chyba do niego najbardziej podobny jest filmowy Columbo, nie?
Podsumowując - ja z kryminału wyrosłem - bynajmniej takiego, jaki uprawia Agata Christie.
Pozdrawiam!
. a avatar sie ładnie dopasowal do tla 
). W sumie o sukcesie detektywa (zwłaszcza u Christie) decyduje jakiś błąd zbrodniarza i przypadek - intelekt śledczego zazwyczaj jest na drugim miejscu, moim zdaniem. W sumie rozpoczynając powieść autor wie raczej jaki będzie finał i wszystko, co musi zrobić, to doprowadzić do tego, by detektyw odkrył kto i co zrobił źle