Chciałbym abyście podzielili się ze mną swoimi uwagami na temat tej książki. Po przeczytaniu uważam, że jest dość ciekawa i warta uwagi.
Która opowieść pielgrzymów według was była najlepsza i dlaczego?
Dla mnie najciekawsze były dwie opowieści - księdza i Kassada. Pierwsza, gdyż bardzo zaskakujący i ciekawy był koniec opowieści oraz to, że aż chciało się czytać żeby dowiedzieć się co się "tam" (ci co przeczytali wiedzą, a tym co nie czytali nie będę psuł zabawy
) znajdowało. Natomiast opowieść Kassada ze względu na szybką akcje oraz to, że był tam wątek "bohatera od zera" co bardzo lubię.
Natomiast inne opowieści były ciekawe, ale już nie tak zaskakujące i szybkie w sensie akcji, oczywiście tylko według mojej opinii.
. Ja w ciągu swoich 35 lat życia przekopałem się przez tony książek fantastycznych m.in. takich rodzynków jak np. "Ludje kak bogi" Sniegowa, co obrazuje jaki na przełomie lat 80 a 90 był rynek wydawniczy. Obecnie mamy tak duży wybór, że trudno jest trafić na naprawdę dobrą książkę, napisaną chociaż przez sprawnego rzemieślnika, nie mówiąc już o mistrzu gatunku. O tym, czy Simmons jest jedynie rzemieślnikiem czy też mistrzem, niech każdy oceni sam. Zapewniam jednak, że przeczytanie cyklu Hyperion, Ilion czy też Terroru nie będzie straconym czasem. A co do Diuny Franka Herberta, trudno polemizować w tej kwestii - jest to klasyka gatunku. Tylko nie wiem, czy autorowi poprzedniego postu chodziło tylko o pierwszy tom, czy tez o cały cykl. Bo cykl choć naprawdę dobry i trzymający poziom w kolejnych tomach mimo wszystko trochę go traci.
