Porównanie Żambocha do Sapkowskiego wzieło się pewnie z okładek książek Czecha, bo wiadomo nic tak dobrze się nie sprzedaje jak wyrób na którym jest nazwisko Andrzej Sapkowski
Na "Sierżanta natknąłem się przypadkiem, ale za to książkę przeczytałem w jeden dzień, ponad to czytałem "Bez litości" i mam zamiar zakupić "Na ostrzu noża" i "Krawędż żelaza", bo polubiłem pisarstwo sąsiada z południa. Książki jego nadają się w sam raz do czytania w momencie, kiedy nie ma się już na nic siły, nawet na myślenie. Są łatwe, proste i przyjemne niczym filmy z Hollywood. I wcale mi nie przeszkadza to, że głowny bohater non stop jest oszałamiany, juz prawie ma zostać zabity, ale zanim zły charakter sie na to zdecyduje ten jakoś się wywine. Historie kreślone przez Żambocha są może i proste, ale przynajmniej pod względem warsztatu nie można im nic zarzucić. Zdecydowanie wolę po pracy przeczytać taką książke, niż jakiś pseudotraktat filozoficzny, który jak czytam to słysze jak mi trybiki w mózgu zgrzytają:)
, natomiast serie o Koniaszu czyta sie z duza przyjemnoscia mimo ,ze sa nieraz to opowiadania dosc schematyczne i zawsze glowny bahater musi zostac ostro pokiereszowany , ale taki juz urok Zambocha
