WYSPY PIEPRZOWE są książką dla wszystkich czytelników, którzy zapomnieli czym jest prawdziwa radość. Akcja powieści osadzona w Szczecinie, Wrocławiu i Warszawie w latach 1989-1996 przeniesie czytelnika do rzeczywistości popieriestrojkowej. Główną bohaterką jest studentka Akademii Muzycznej, o nietuzinkowej osobowości, awanturniczym temperamencie i organicznej zdolności do pakowania się w tarapaty. Jej pomysły dodatkowo potęguje nadpobudliwość psychoruchowa. Poznajemy ją w momencie egzaminów wstępnych na studia, podczas których - w wyniku zbiegu okoliczności - ląduje w zakonie. To tylko wstępna zapowiedź jej dalszych burzliwych przygód.


Przyszła artystka poznaje blaski i cienie samodzielności z dala od rodzinnego domu. Zachłystując się niczym nieskrępowaną wolnością wpada w wir studenckiego życia, by z gronem przyjaciół – przyszłych śpiewaków operowych – wplątywać się w mniejsze lub większe skandale i afery. Jedyną poważną dla niej sprawą jest sztuka - pasja i prawdziwy żywioł. Będąc na drugim roku studiów debiutuje na kilku profesjonalnych scenach teatralnych. Tam właśnie dopada ją szereg przekomicznych sytuacji, z których jednak zawsze wychodzi obronną ręką. W międzyczasie poznaje wiekowego artystę – malarza, który staje się zwrotnicą na jej drodze życia. Od tej pory szczęście sprzyja dziewczynie, bowiem w połowie studiów otrzymuje indywidualny tok nauczania i tym sposobem żyje na walizkach pomiędzy Szczecinem, Wrocławiem a Warszawą. I wszędzie spotykają ją niebanalne przygody, w większości zabawne, choć zdarzają również mrożące krew w żyłach. Jedno jest pewne – wchodzenie w dorosłość bywa dla głównej bohaterki przekomiczne, zwłaszcza gdy ma ona jeszcze bardziej szalonych znajomych. Gag goni gag, przygoda przygodę, a wszystko ujmuje 79 rozdziałów = 79 Wysp. Lektura, którą się czyta się jednym tchem, gwarantuje wyśmienity nastrój!