Recenzja książki

Tytuł: „Misery”
Autor: Stephen King


Od jakiegoś czasu obijała mi się o uszy ta powieść. W końcu poszłam do biblioteki po jakąś książkę Kinga. Akurat była „Misery”. Wzięłam ją.
Stephen King był w szczytowej formie, gdy pisał tę książkę. Jest typowo w jego stylu, czyli straszna (najprościej mówiąc).
Powieść opowiada o pisarzu Paulu Sheldonie, który budzi się w domu Annie Wilkus, byłej pielęgniarki, która, choć na pozór sympatyczna i opiekuńcza, ma chorą manię dręczenia ludzi. Na początku tylko ośmieszała Paula różnymi sposobami, ale w końcu zaczęła się nad nim znęcać fizycznie. Paul napisał serię pt.: „Misery” opowiadającą o kobiecie o tym imieniu. Jak się prędko okazuje Annie jest jego najzagorzalszą fanką. Gdy Annie dowiaduje się o śmierci fikcyjnej Misery wpada w szał. Nakazuje Paulowi napisać nową książkę o Misery, w której ma on wskrzesić główną bohaterkę.
Jeśli kogoś to interesuje to istnieje ekranizacja tej książki, w której Kathy Bates gra Annie. Za tę rolę dostała Oscara.
Jedna mała uwaga. W szkole opowiedziałam o tej książce moim koleżankom. Ze szczegółami przedstawiłam wszystkie drastyczne sceny, a one stwierdziły, że to na pewno świetna książka. Zdziwiło mnie, że przemoc jest mobilizacją do czytania książek. Odrobinę odbiegłam od tematu, za co przepraszam.
Pomimo wielu sadystycznych sytuacji, a może właśnie dlatego, książka wydaje się interesująca. Oceniam ją na 5/5, bo naprawdę była rewelacyjna. Powieść pokazuje nam, że nie szata zdobi człowieka. Annie była zewnętrznie przeciętną kobietą, ale wewnętrznie była maszyną do zabijania. W dodatku mamy okazję czytać dwie historie: historię Annie i Paula oraz historię Misery, Iana oraz Geoffreya. Powieść jest w pierwszej dziesiątce najlepszych książek, które kiedykolwiek przeczytałam. Polecam miłośnikom psychologicznych i tajemniczych horrorów.

P.S. Wiem, że opisałam to banalnie i ciągle powtarzałam wyrazy. Przepraszam, jeśli recenzja jest niepoprawnie napisana.