Michael Crichton urodził się 23 października 1942 roku w Chicago. Z zawodu jest lekarzem medycyny w stopniu doktora, jednak zasłynął jako pisarz, reżyser i producent filmowy. Jego główną domeną są tzw. techno-thrillery, będące połączeniem science-fiction i mocnej sensacji. Wiele spośród jego książek było bestsellerami i doczekało się ekranizacji filmowych, doskonałym przykładem jest Park Jurajski w reżyserii S. Spielberga. Ciekawym gatunkiem uprawianym przez Crichtona jest połączenie science-fiction z elementami historycznymi. Przedstawicielem tego gatunku jest Linia czasu, do przeczytania której chciałbym wszystkich zachęcić.
Motywem przewodnim powieści są podróże w czasie, obecnie rozwijane jedynie na poziomie kwantowym, jednak nauka i technika posuwa się coraz szybciej, a konstrukcja komputera kwantowego jest realna już w niedalekiej przyszłości. Jednej z amerykańskich firm dominujących na rynku nowoczesnych technik informatycznych – ITC, zarządzanej przez bezwzględnego i jednocześnie charyzmatycznego oraz genialnego dyrektora, udaje się wyprzedzić konkurentów i zbudować marzenie naukowców i techników – komputer kwantowy. Jednocześnie ta sama firma prowadzi szereg wykopalisk na terenie całej Europy, nagminnie wykupując grunty, których historia w jakikolwiek sposób związana jest z epoką średniowiecza.
Na uwagę zasługuje stosunkowo prosty i zrozumiały język jakim autor opisuje zjawiska z zakresu mechaniki kwantowej i możliwości technicznych wykorzystujących najnowsze zdobycze nauki i techniki. Odnosi się wrażenie, że w istocie podróże w czasie (obecnie możliwe na poziomie kwantowym), a właściwie skoki do multiświatów są realne i towarzyszą nam od dawna. Dlatego też grupa naukowców – archeologów, specjalistów z różnych dziedzin związanych ze średniowieczem, badających na polecenie ITC ruiny kompleksu zamków średniowiecznych we Francji jest lekko zdezorientowana, gdy w jednym z nowo odkrytych pomieszczeń odnajdują zwoje z XII wieku zapisane współczesną angielszczyzną. W dodatku charakter i treść pisma, wskazuje na jednego z profesorów biorących kilka dni wcześniej udział w pracach wykopaliskowych na tym terenie.
W jaki sposób współczesny tekst znalazł się na papierze sprzed ponad 700 lat, w dodatku napisany ręką jednego z członków zespołu? W tym miejscu rozpoczyna się właściwa akcja powieści, której celowo nie chcę zdradzać. Myślę, że wiele osób znajdzie w tej książce coś dla siebie; opisy realiów średniowiecznych, życia i zwyczajów, umiejętność logicznego myślenia i radzenia sobie w zupełnie innym świecie, gdzie nie obowiązują znane nam zasady.
W pewnym stopniu zostaje też przybliżona technika kwantowa, choć w tak okrojonej wersji, że obawiam się czy można to nazwać teorią naukową, ale ocenę pozostawiam czytelnikowi. Niewątpliwie wiele cennych informacji niosą ze sobą właśnie opisy życia średniowiecznego, panujących zwyczajów i zasad, które nawet dla bohaterów powieści – specjalistów w tej dziedzinie stanowią swoiste zaskoczenie.
Myślę, że powieść zmusza do myślenia i zastanowienia się nad zarysowanym w niej problemem. Czy cofając się w przeszłość mamy szanse naprawić zło, czy też namieszamy tam jeszcze bardziej, a może dochodzi coś jeszcze?
Kończąc, poleciłbym tę książkę wszystkim lubiącym połączenie teorii naukowych z lekką fantastyką, okraszoną motywami historycznych realiów z mocną sensacją. Brzmi dość skomplikowanie, ale osoby które przeczytają Linię czasu, może odniosą podobne wrażenie?

Kolejne ostrzeżenie ubyło z Twojego konta. Pozdrawiam

Książka bardzo wciągająca można określić ją jako futurystyczną wizje niedalekiej przyszłości człowieka, która jest całkiem prawdopodobna do osiągnięcia dzięki rozwojowi nowoczesnej technologii. Wraz z bohaterami książki przenosimy się do średniowiecznej Francji w celu uratowania zagubionego w czasie profesora. Książka bardzo realistycznie opisuje wygląd średniowiecznego życia. Czyta się ją bardzo przyjemnie i szybko sam przeczytałem ją w ciągu jednego dnia. Książka warta polecenia podobnie zresztą jak inne dzieła autora.