Odkrycie nowego fajnego autora można chyba tylko porównać do znalezienia beczułki miodku przez małego miśka ze Stumilowego Lasu. Tu i tu grozi ślinotok.
"Zmodyfikowany węgiel" - Richarda Morgana to jego debiutancka powieść, która została opublikowana w 2002 roku. Łączy ona elementy cyberpunku i czarnej powieści detektywistycznej. Główny bohater to Takeshi Kovacs, były komandos, który prosto z przechowali trafia na Ziemię. Dostaje on tutaj od możego tego świata jedną z tych propozycji którym nie można się oprzeć, choć jednocześnie prawie z góry wiadmo że jej przyjęcie wiąże się z wdepnięciem w duże g..... Nie inaczej jest w tej książce.
Ciekawie wykreowany świat, dobrze zarysowany bohater, akcja, akcja, akcja, to chyba najlepsza definicja tej książki, którą spokojnie można sklasyfikować jako heroes s-f.
Książkę zdecydowanie polecam jest ona bardziej Matrixowa niż sam Matrix. Smaczku może dodać informacja, że prawa do ekranizacji za sumę miliona dolarów kupił producent filmowy Joel Silver.
No i na sam koniec najważniejsze - kontynaucją "Zmodyfikowany węgiel" są "Upadłe anioły" oraz "Zbudzone Furie".

A cóż to jest owo "heroes SF"? Dla mnie "Modyfikowany węgiel" to wspaniała powieść detektywistyczna osadzona w dalekiej przyszłości. Przyszłość ta jednak jest tak obrazowo opisana, że nie sposób się od niej oderwać. Wszystkie nowinki technologiczne można w jakiś tam sposób sobie wytłumaczyć i zaakceptować - są one opisane bardzo realistycznie, co sprawia, że świat widziany oczyma Takeshiego staje isę naszym światem. Do tego bohater maczo, wielce uparty i mające swoje zdanie zakapior, który nie cacka się ze światem. Jeśli już mam czytać książki z takimi bohaterami to "Modyfikowany" jest zdecydowanie najlepszą z nich.

Jako takie heroes SF nie istnieje ale "Modyfikowany węgiel" na pewno nie jest zwykłą SF, ciężko także to porównać do Honor Harrington Webbera, znacznie mu bliżej do Stena - Buncha. Mamy jednego super bohatera który na dzień dobry jest w stanie roznieść 90% swoich przeciwników, a te 10 % pozostałe roznosi przy pomocy swego nieprzeciętnego intelektu tudzież innych ponadprzeciętnych uzdolnień. Takeshi Kovacs to prawie taki Koniasz jak u Zambocha, gościu jest w stanie wznieść się na wyżyny swoich umiejętności a nawet je przekroczyć. Dlatego pozwoliłem sobie zakwalifikować tą książkę do gatunku heroes SF.

Zwykle nie komentuję książek, których nie przeczytałem, ale tu zrobię wyjątek, ponieważ jestem już przy końcu.
Zachęcony do książki wziąłem się za czytanie. Książka jest dobrze napisana, rzeczywiście jest w niej mnóstwo akcji, czyta się ją miło, wątek detektywistyczny zdecydowanie wciąga, jest odpowiednio skomplikowany.. niestety książkę zacząłem porównywać do prozy Gibsona. To był błąd, ponieważ straciłem trochę radochy z czytania. Morgan to Morgan, Gibson to Gibson. Niby oczywiste, ale.. nie dla mnie. Potem Morgan mnie zaskoczył. Ze zdumieniem zauważyłem, że owszem, jest to cyberpunk, ale autor tak opisuje świat jakby w nim rzeczywiście mieszkał. Wszystkie nowinki techniczne przyjmowałem, ze spokojem, jako coś oczywistego, coś co jest normalnie obecne w życiu bohatera. Morgan nie skupiał się na nowinkach technicznych, on je wprowadził do powieści.. a potem pokazywał jakie problemy wynikające z ich używania napotyka Kovacs. Upowłokowienie. Digitalizacja człowieka. Stanowisko kościoła katolickiego (który notabene jest prawie, że zapomnianą sektą, jak w Hyperionie) wobec upowłokawiania a nieśmiertelnej duszy. Autor nie tylko opisuje problemy, on je wykorzystuje w swojej powieści, np katolicy nie zgadzający się na ponowne upowłokowienie stają się świetnymi ludźmi do wykorzystania dla przestępców. W końcu po śmierci i tak nic nie powiedzą. Nikt ich ponownie nie upowłokowi. Problem Matuzalemów, tzw. "Matów". Koncepcja Emisariuszy. Autor ma pomysł. Ten pomysł jest dobry, ocierający się o realność, tworzący realne problemy wpływające na życie bohatera. Bardzo mi się to spodobało. Powieść jest bardzo zgrabnie napisana.
Jeszcze raz nawiązując do Gibsona - w pewnym momencie powieści bohater potrzebuje usług hakera. Strasznie się zawiodłem opisem włamania. Autor zbył to jednym zdaniem. Szkoda, ale nawet to mi pasowało do powieści.
Polecam przeczytanie w wolnej chwili.