Autor powieści „Wydobyć z niepamięci” zaprasza nas na taką sentymentalną wyprawę do swojej szkoły średniej, gdzie niejednej parze młodych ludzi dane było przeżyć uczuciową inicjację. To nic, że później był czasami żal i rozgoryczenie. Przeznaczenie nie zawsze daje samą radość i drogę usłaną różami.
Przeczytana powieść to kawałek życia, gdzie drugi człowiek odsłania część swojej duszy, wtrąca tam rzeczy widziane i słyszane przez siebie i swoich najbliższych, kreuje nową rzeczywistość i nową wartość. Ważne wtedy jest, aby po drugiej stronie, w osobie czytającej autor znalazł podobną sobie duszę, by nawzajem siebie zrozumieli.
