Antonio Skarmeta - Taniec Victorii
Wydawnictwo Świat Książki
Książka ta przedstawia historię dwóch chillijskich skazańców zwolnionych w wyniku amnestii. Są to postaci skrajnie od siebie różne Angelo Santiago - młody chłopak skazany za drobne wykroczenie i Nicolas Vegara Grey - dojrzały mężczyzna, wielki (choc prawy, bo broni nigdy nie używa) oszust i złodziej. Ich los łączy się z powodu Skoku. Dzięki temu obaj od siebie moga się uczyc wielu rzeczy. Do tego duetu dołączy także tytułowa Victoria. Dziewczyna z temperamentem, tancerka, która ugina się pod ciężarem doświadczeń i brakiem wsparcia. Każdy z bohaterów ma swoje marzenia i plany, które w starciu z brutalną rzeczywistością kryzysu w Chille są weryfikowane. Nie udaje się realizować ich według planu, bo są nie realne lub bohaterowie dojrzewają porzucając je.
Książka napisana barwnym językiem. Akcja toczy się nieśpiesznie, ale nie ma dłużyzn. W tle głównej historii autor ciekawie przedstawia rzeczywistość Chile pogrążonego w kryzysie. Buduje nastrój przygnębienia i kontrastuje go ogromnym optymizmem Angela. Postacie przedstawione są ciekawie, mają charaktery i czuc, że żyją. Są po prostu barwne i wielowymiarowe. Sama akcja zaskakuje do końca. Autor nie zapomina zakończyć żadnego wątku.
Jedynym mankamentem Tańca Victorii moim zdaniem są opisy tak zwanych "momentów". Jak na mój gust jest ich tam za dużo i w sumie po za kilkoma niczemu nie służą. Epatowanie seksem w literaturze pięknej mi zdecydowanie nie odpowiada. Inną sprawą jest techniczna jakoś opisów.

Ogólnie oceniam książkę na 9/10 i polecam wszystkim jako ciekawą lekturę zwłaszcza w dobie kryzysu w Polsce