Berger jest autorem sztandarowych powieści postmodernistycznych, takich jak Mały wielki człowiek czy Who is Teddy Villanova? Jego bujna wyobraźnia pozwala mu umieszczać akcję swoich powieści zarówno sto lat temu, jak i wybiegać w przyszłość. Wielka draka jest właściwie powieścią tradycyjną, jeśli nie liczyć kilku postmodernistycznych elementów konstrukcyjnych, nie wybijających się jednak na plan pierwszy, a których odnalezienie pozostawiam dociekliwemu czytelnikowi. Czasy kryzysu w latach trzydziestych zawsze pociągały amerykańskich pisarzy i stanowiły swego rodzaju egzamin ze stosunku do własnej przeszłości i niezbyt długiej tradycji. Lata trzydzieste dawały autorowi dystans do wydarzeń a jednocześnie pozwalały powiedzieć coś od siebie, przemycić trochę aluzji do współczesności i pograć na sentymentalnych uczuciach czytelników. Berger właściwie uniknął wszystkich tych mielizn i niebezpieczeństw, tworząc powieść daleką od podobnej sztampy, choć nie da się ukryć, że nie dorównującą jego poprzednim dziełom. To rzetelnie napisana, miejscami wręcz błyskotliwa historia losów dwóch małomiasteczkowych rodzin, nawiązująca do kla¬sycznych tematów. Prawie nic nie znaczące wydarzenia przeradzają się w wielkie dramaty, rodzi się miłość pełna przeszkód niczym w Romeo i ]ulii, niezamierzone gesty stają się heroicznymi czynami i tak dalej. Wszystko to sprawnie opisane, a błyskotliwe dialogi chwilami przypominają komediowy serial telewizyjny. W swojej sześciostopniowej skali powieść oceniam na trzy z plusem.