Każdego dnia jest mnie coraz mniej.
Masz na mnie destrukcyjny wpływ.
Niszczysz mnie powoli, od środka,
Wypijasz wszystkie soki, nic mi nie pozostawiając.
Wbijasz drzazgi które ranią,
Serce zmieniasz w krwawą ranę.
Sycisz się moimi uczuciami i wykorzystujesz.
Ta miłość mnie wypala.
Nie mam siły bronić się przed Tobą
Mój czarny aniele.
Z każdym dniem dostrzegam w Tobie
coraz więcej z bestii.
W twych oczach widzę wrogi błysk szkarłatu.
Wypijasz ostatnią kroplę,
Zlizując z gorących warg moją krew.
Wypalam się.
Nie jestem feniksem,
Nie powstanę z popiołu.
Lecz kiedyś mój ogień dosięgnie i Ciebie
A wtedy pośród szyderczych śmiechów,
Zatańczysz z Lucyferem.



Jeden z pierwszych, napisany może niezbyt poetyckim i wyszukanym językiem, a porównaniom brak odrobiny subtelności,
jednak odzwierciedlał moje odczucia w tamtej chwili i taki już pozostał.